Έδωσαν ελπίδα στην ανθρωπότητα
Επτά παιδιά που συγκίνησαν και κινητοποίησαν εκατομμύρια κόσμου μέσα από...
τη γενναιοδωρία τους και τις ελπιδοφόρες ιδέες τους και κατάφεραν να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη στην ανθρωπότητα.
Thandiwe Chama (1991): Σε ηλικία 8 ετών το 1999, και μετά το κλείσιμο του σχολείου όπου πήγαινε, λόγω της έλλειψης δασκάλων, παρακίνησε 60 παιδιά να βγουν σε πορεία, για να βρουν άλλο σχολείο. Μετά από αυτήν την επιτυχημένη κίνησή της, αποφάσισε να ξεκινήσει έναν ευρύτερο αγώνα για τα δικαιώματα των παιδιών στην εκπαίδευση. Το 2007 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Παίδων.
Om Prakash Gurjar (1992): Μόλις στα 9 του χρόνια, βοήθησε στη δημιουργία ενός δικτύου το οποίο θα δίνει πιστοποιητικά γέννησης σε όλα τα παιδιά της χώρας του, με σκοπό την προστασία των παιδιών από την εκμετάλλευση και τη δουλεία. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης.
Nkosi Johnson (1989-2001): O Nkosi ήρθε στη δημοσιότητα το 1997, όταν σχολείο στο Γιοχάνεσμπουργκ αρνήθηκε να τον δεχτεί, λόγω του ότι ήταν φορέας του ιού AIDS. Το γεγονός αυτό προκάλεσε σάλο στη Νότια Αφρική και ο μικρός ήταν ο κεντρικός ομιλητής στο 13ο Διεθνές Συνέδριο AIDS, στο οποίο έδωσε έναν λόγο δύναμης και θάρρους για τα θύματα του AIDS, που πρέπει να ζητούν ίση μεταχείριση.
Iqbal Masih (1982-1995): Ο Iqbal πουλήθηκε για 12 ευρώ όταν ήταν 4 ετών, σε μια βιομηχανία χαλιών του Πακιστάν. Για 6 χρόνια ήταν σκλάβος εκεί, δουλεύοντας 12 ώρες την ημέρα, χωρίς επαρκές φαγητό. Στα 10 του δραπετεύει και στη συνέχεια εισέρχεται στην οργάνωση «Ομολογιακό Απελευθερωτικό Μέτωπο Εργασίας του Πακιστάν», για την καταπολέμηση της παιδικής δουλείας. Κατάφερε να σώσει 3.000 παιδιά από την καταναγκαστική εργασία, ενώ δολοφονήθηκε το 1995, πιθανώς από τη «Μαφία των Χαλιών», που δρούσε στην περιοχή.
Hector Pieterson (1964-1976): Σκοτώθηκε σε ηλικία 12 ετών, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά διαμαρτυρίας φοιτητών. Η εικόνα του έγινε το σύμβολο της εξέγερσης του 1967 στο Σοβέτο της Νότιας Αφρικής και της αντίστασης στη βαρβαρότητα της κυβέρνησης του απαρτχάιντ. Σήμερα, η μνήμη του τιμάται με την Εθνική Ημέρα Νεολαίας, ημέρα κατά την οποία οι Νοτιοαφρικανοί τιμούν τους νέους και επιδιώκουν την προσοχή στις ανάγκες τους.
Samantha Smith (1972-1985): Υπήρξε η πιο μικρή πρέσβειρα της Αμερικής και πρέσβειρα καλής θέλησης στη Σοβιετική Ένωση. Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου έγραψε μια επιστολή στον γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, Yuri Andropov, ο οποίος και της απάντησε μαζί με μια πρόσκληση στη χώρα του, την οποία η μικρή δέχτηκε και πήγε, για να συμμετάσχει σε δραστηριότητες για την ειρήνη. Σκοτώθηκε σε συντριβή αεροπλάνου, μόλις στα 13 της χρόνια.
Anne Frank (1929-1945): Εβραία γερμανικής καταγωγής, η Anne έγινε γνωστή όταν το ημερολόγιό της ήρθε στην επιφάνεια. Σε αυτό κατέγραφε τη ζωή της το διάστημα που κρυβόταν σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ μαζί με την οικογένειά της, όταν η Ολλανδία ήταν υπό γερμανική κατοχή. Στο ημερολόγιο, που της το είχαν χαρίσει για τα 13α γενέθλιά της, αφηγείται τη ζωή της από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Αύγουστο του 1944. Η Anne έγινε έτσι ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος.
