Με τον ρυθμό που εξαντλούνται τα αποθέματα των ενεργειακών πηγών, αυτά θα διαρκέσουν το πολύ για τα επόμενα 100 χρόνια. Ο άνθρωπος χρειάζεται... περισσότερη ενέργεια για να συνεχίσει μ’ αυτούς τους ρυθμούς τη ζωή του και να αναπτυχθεί.
Όταν βέβαια κάνουμε λόγο για ενεργειακές πηγές, στο μυαλό μας έρχονται τα ορυκτά καύσιμα (που καλύπτουν το 80% της ενέργειας η οποία καταναλώνεται στον κόσμο), δηλαδή το πετρέλαιο, το κάρβουνο (γαιάνθρακας) και το φυσικό αέριο. Τα αποθέματα είναι περιορισμένα, επειδή τα ορυκτά καύσιμα δεν είναι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και απαιτούνται εκατομμύρια χρόνια για τον σχηματισμό τους. Η δε παγκόσμια ενεργειακή ζήτηση αναμένεται να αυξηθεί κατά 33% μέχρι το 2035.
Είναι αλήθεια, ότι υπάρχουν εποχές όπου επανέρχεται το θέμα της χρήσης πυρηνικής ενέργειας. Υπάρχουν πολλές χώρες στην Ευρώπη, που δεν μπορεί κάποιος να τις τοποθετήσει στην χορεία των κρατών που δεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους (Γαλλία, Ελβετία…) οπου η πυρηνική ενέργεια καλύπτει μεγάλο μέρος των αναγκών τους. Κάθε φορά όμως, που θα υπάρξουν ισχυροί υποστηρικτές της χρήσης της, όλο και κάποιο ατύχημα συμβαίνει, που οδηγεί το κοινό σε ανησυχία.
Τώρα, και με έντονη την επιθυμία των ισχυρών της Δύσης, να απεξαρτηθεί η Ευρώπη -αρχικώς- από την Ρωσία, επαναρχίζουν οι συζητήσεις για το σχιστολιθικό αέριο, μια ακόμη δηλαδή ενεργειακή πηγή που δεν έγινε γνωστή τώρα, αλλά από τον 19ο αιώνα. Το αέριο είναι εγκλωβισμένο μέσα στα ιζηματογενή πετρώματα (sedimentary rock) που βρίσκονται στις πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά η εξόρυξή του απαιτεί προηγμένη τεχνολογία και είναι μια ακριβή διαδικασία. Παρά το υψηλό κόστος όμως, οι Αμερικανοί επιστήμονες μπορούν να εξορύξουν πλέον το σχιστολιθικό αέριο το οποίο θεωρείται εναλλακτική λύση τόσο στο πετρέλαιο όσο και στο φυσικό αέριο.
Το πρόβλημα είναι πως η εξόρυξη εγκυμονεί περιβαλλοντικούς κινδύνους. Υπήρξε ένα άρθρο στο TRT, το κρατικό τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, το οποίο προβάλλει τις ανησυχίες ότι η χρήση -ως κινητήρια δύναμη- νερού εμπλουτισμένου με χημικά υπό υψηλή πίεση, που διοχετεύεται στα πετρώματα από τις ρωγμές και τις σχισμές που δημιουργούνται με γεώτρηση, για να βγει στην επιφάνεια το σχιστολιθικό αέριο, είναι επιβλαβής για το περιβάλλον.
Ως μη ειδικός, δεν παίρνω θέση, επισημαίνω όμως πως οι ίδιες ανησυχίες έχουν εκφραστεί και στις ΗΠΑ, αλλά και στη γειτονική μας Βουλγαρία προσφάτως. Συμφώνως προς το εν λόγω άρθρο, υπάρχει το ενδεχόμενο τα χημικά που διοχετεύονται στα πετρώματα για την άντληση του αερίου να αναμειχθούν με υπόγεια ρεύματα. Εκτός αυτού τα συγκεκριμένα χημικά απειλούν την ανθρώπινη ζωή.
Επιστήμονες που ειδικεύονται στην κλιματική αλλαγή αναφέρουν ότι το σχιστολιθικό αέριο είναι ορυκτό καύσιμο και πως περιέχει υψηλό ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα. Και οι γεωλόγοι είναι επιφυλακτικοί απέναντι σε ένα άλλο ενδεχόμενο. Η διαδικασία δημιουργίας σχισμών με γεώτρηση μπορεί να ενεργοποιήσει τα σεισμογενή ρήγματα.
Η αμετάβλητη πραγματικότητα όμως είναι μια, η ανθρωπότητα χρειάζεται ενέργεια. Ιδιαίτερα οι χώρες που είναι φτωχές σε ενέργεια είναι πολύ ευαίσθητες όσον αφορά το σχιστολιθικό αέριο. Προφανώς το αέριο αυτό θα αντικαταστάσει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο εάν αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνολογία. Προς το παρόν οι χώρες που αποδίδουν μεγάλη σημασία στην εξόρυξη αυτού του καυσίμου είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Κίνα, η Αυστραλία και ο Καναδάς. Οι ΗΠΑ μάλιστα, καλύπτουν το 30% της χρήσης αερίου από το σχιστολιθικό αέριο. Ενώ παλαιότερα ήταν εξαρτημένες από την ξένη αγορά ενέργειας, σιγά-σιγά καθίστανται ενεργειακοί προμηθευτές.
Η Τουρκία άρχισε να δείχνει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον για το σχιστολιθικό αέριο. Υπάρχουν ενεργειακές εταιρίες που έχουν ήδη κινητοποιηθεί για να κάνουν επενδύσεις στην Τουρκία. Οι εταιρείες πιστεύουν πως υπάρχουν αποθέματα που αρκούν να καλύψουν την ενεργειακή ανάγκη της Τουρκίας για 40 χρόνια.
Δεν μπορώ να γνωρίζω κατά πόσο ευσταθούν οι ανησυχίες για περιβαλλοντική ρύπανση -πολλές από τις διαμαρτυρίες οικολογούντων φαίνεται πως είναι κατευθυνόμενες- ελπίζω όμως πως θα αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα το θέμα από τους Έλληνες αρμοδίους, και όχι όπως συνήθως συμβαίνει κατά τα συμφέροντα εταιριών.
Ο Μακεδών
