Παγκόσμια αίσθηση προκαλεί το πρωτοσέλιδο του αγγλοσαξωνικού Economist με τη μορφή της Αφροδίτης της Μύλου, που παρομοιάζεται με τη νέα ελληνική κυβέρνηση, να κρατάει ....στο χέρι της ένα πιστόλι και να σημαδεύει τη Γερμανία λέγοντας «Εμπρός Άνγκελα, φτιάξε μου τη μέρα».
«Η Ελλάδα και το μέλλον του ευρώ» είναι ο υπέρτιτλος και ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι «Εμπρός Άνγκελα, φτιάξε μου τη μέρα!» (Go ahead, Angela, make my day)».
«Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει σε Grexit αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει δε ένα καλύτερο μέρος για το ευρώ» σημειώνει ο Economist και επισημαίνει τα σημεία που ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει δίκιο όπως και εκείνα, που κατά τη γνώμη του αρθρογράφου, έχει άδικο.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Economist, «η Ελλάδα ήταν η χώρα στην οποία ξέσπασε η καταχθόνια κρίση του ευρώ πριν από πέντε χρόνια. Οπότε είναι κλασικά ταιριαστό να είναι η Ελλάδα η χώρα από όπου θα ξεκινήσει η λύση – χάρη στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ».
Ακολουθούν αποσπάσματα
Απαιτώντας μια μεγάλη μείωση του χρέους της Ελλάδας και υποσχόμενος ένα “ξεφάντωμα» στις δημόσιες δαπάνες, ο κ. Τσίπρας “έριξε” τη μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, πρόκληση στο ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης – άρα και στη Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκλελ, η οποία έχει θέσει την πολιτική της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη. Οι πολιτικές της κ. Μέρκελ έχουν στραγγαλίσει την οικονομία της ηπείρου και έχουν φέρει αποπληθωρισμό. Η καθυστερημένη έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης (EQ) λέει πολλά.
Το διακύβευμα είναι μεγάλο. Παρόλο που όλοι, μεταξύ τους και ο κ. Τσίπρας, επιμένουν ότι θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ, υπάρχει μια καθαρή απειλή για Grexit». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το 2011-2012 η Μέρκελ αμφιταλαντεύτηκε αλλά τελικά αποφάσισε να στηρίξει την Ελλάδα και να την κρατήσει στο ευρώ. Δεν ήθελε η Γερμανία να κατηγορηθεί για μια νέα ευρωπαϊκή καταστροφή.
Αλλά τώρα, συνεχίζει, οι πιθανότητες έχουν αλλάξει. Το Grexit θα φαντάζει περισσότερο σαν λάθος των Ελλήνων, η οικονομία της Ευρώπης είναι πιο δυνατή και το 80% του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια άλλων κυβερνήσεων και επίσημων φορέων.
Υπάρχει μιά λύση από την οποία μπορούν να επωφεληθούν και η Ελλάδα και η Ευρώπη. Ο κ. Τσίπρας είναι σωστός σε δύο πράγματα και σε ένα είναι λάθος. Είναι σωστός όταν λέει ότι η λιτότητα της Ευρώπης είναι υπερβολική. Οι πολιτικές της κ. Μέρκελ έχουν στραγγαλίσει την οικονομία της ηπείρου και έχουν φέρει αποπληθωρισμό. Η καθηστερημένη έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης (EQ) λέει πολλά.
Ο κ. Τσίπρας είναι επίσης σωστός όταν λέει ότι το χρέος της Ελλάδας, το οποίο έχει αυξηθεί από 109% στο κολοσσιαίο 175% του ΑΕΠ τα τελευταία έξι χρόνια παρά τις αυξήσεις των φόρων και τις περικοπές δαπανών, είναι ανεξόφλητο. Η Ελλάδα θα πρέπει να τεθεί σε ένα “πρόγραμμα συγχώρεσης” όπως και μια πτωχευμένη αφρικανική χώρα.
Ωστόσο, είναι λάθος που ο κ. Τσίπρας εγκαταλείπει τις μεταρρυθμίσεις. Τα σχέδια του να επαναπροσλάβει 12.000 δημόσιους υπαλλήλους, να εγκαταλείψει τις ιδιωτικοποιήσεις και να εισαγάγει μια μεγάλη αύξηση στο όριο του κατώτατου μισθού θα ανατρέψει όλα όσα αποκτήθηκαν με τόσο κόπο στην Ελλάδα όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα….
Η Ελλάδα πιθανώς θα αναγκάσει την Ευρώπη να κάνει κάποιες δύσκολες επιλογές. Με λίγη τύχη θα είναι κοντά στο καλό αποτέλεσμα. Οι Έλληνες ψηφοφόροι μπορεί και να ονειρεύονται εάν πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να κάνει όσα λέει, αλλά και οι Γερμανοί πρέπει να εξετάσουν τις συνέπειες της επιμονής τους.
Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της ευρωκρίσης, οι νότιες χώρες της ευρωζώνης παραμένουν κολλημένες, στην σχεδόν μηδενική ανάπτυξη και τα υπερβολικά υψηλά ποσοστά ανεργίας.]
Ο αποπληθωρισμός δεν υποχωρεί και έτσι οι επιβαρύνσεις του χρέους αυξάνονται, παρά τη δημοσιονομική λιτότητα. Όταν οι πολιτικές έχουν τόσο κακό αποτέλεσμα, μια εξέγερση από τους Έλληνες ψηφοφόρους, ήταν τόσο προβλέψιμη, όσο και κατανοητή.
Εάν η κ. Μέρκελ συνεχίσει να αντιτάσσεται σε όλες τις προσπάθειες για να ξεκινήσει η ανάπτυξη και να εξαλειφθεί ο αποπληθωρισμός στην Ευρωζώνη, θα καταδικάσει την Ευρώπη σε μια χαμένη δεκαετία, περισσότερο εξουθενωτική και από αυτή της Ιαπωνίας τη δεκαετία του ’90.
Στο τέλος η Ελλάδα θα πιέσει την Ευρώπη να πάρει μερικές δύσκολες αποφάσεις. Με τύχη θα είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Οι Έλληνες ψηφοφόροι μπορεί να πετούν στα σύννεφα αν πιστεύουν ότι ο Τσίπρας θα κάνει όσα λέει, αλλά και οι Γερμανοί πρέπει να εξετάσουν τις συνέπεις που μπορεί να έχει το πείσμα τους!».
