απέρριψε ως παράλογους τους ισχυρισμούς ότι είναι η τελευταία ελπίδα της Δύσης, γράφει το Politico.
Στον αντίποδα η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία χαρακτηρίστηκε από αμερικανική εφημερίδα ως η τελευταία ελπίδα των φιλελεύθερων της Δύσης μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, είπε ότι αυτό που την απασχολεί είναι τόσο τα θέματα ασφάλειας και οι πρόσφυγες όσο και το πώς θα είναι η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία σε 10 χρόνια, τι θα γίνει με τη χημική βιομηχανία και τον κλάδο της μηχανικής.
Ήταν μία κλασική Μέρκελ, γράφει το περιοδικό, παρά την ενισχυμένη δημοτικότητά της μετά από 11 χρόνια στην εξουσία, η 62χρονη κόρη πάστορα, μεγαλωμένη στην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία ξέρει ότι το γερμανικό εκλεκτορικό σώμα θέλει οι ηγέτες του να πατάνε και τα δύο πόδια τους στη γη. Αναφερόμενη στις αγιογραφικούς τίτλους των πρωτοσέλιδων είπε ότι «αυτό με τιμά, αλλά τους αντιμετωπίζω ως γκροτέσκους και σχεδόν παράλογους».
Εάν κερδίσει στις εκλογές του επόμενου έτους και ολοκληρώσει τη θητεία της, τότε θα έχει ισοφαρίσει το ρεκόρ του μέντορά της Χέλμουτ Κολ. Τυπικά το κόμμα της θα πρέπει να την επανεκλέξει στην ηγεσία του κόμματος σε δύο εβδομάδες, αν και είπε ότι θα διεκδικήσει τη θέση, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το κόμμα της θα την στηρίξει.
Την ίδια ώρα το κεντροαριστερό κόμμα των σοσιαλδημοκρατών, που συγκυβερνά με τη Μέρκελ, παλεύει να βρει έναν ισχυρό διεκδικητή της καγκελαρίας και η Μέρκελ προέβλεψε ότι οι εκλογές του επόμενου Σεπτεμβρίου θα είναι οι πιο δύσκολες, τουλάχιστον από την επανένωση της Γερμανίας.
«Θα πρέπει να απαντάμε σε επιθέσεις από όλες τις πλευρές» είπε η Μέρκελ και έθεσε τις εκλογές στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πρόκλησης «στις αξίες και τα συμφέροντά μας. Είναι μία διεθνής κατάσταση στην οποία πρέπει να υπάρξει επανατοποθέτηση σε πολλά ζητήματα μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και στις σχέσεις με τη Ρωσία».
Σε αυτό το περιβάλλον το CDU ελπίζει ότι η Μέρκελ θα διατηρήσει το προφίλ της ως Stabilitätsanker, άγκυρα σταθερότητας, με αυτό που πάντα θεωρούνταν ο πυρήνας των συντηρητικών, τη στήριξη της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας.
Για σχεδόν μία δεκαετία, μέσα από την παγκόσμια οικονομική κρίση, την κρίση χρέους της Ευρωζώνης και μέσα από την ξαφνική απόφασή της να απομακρυνθεί η Γερμανία από την πυρηνική ενέργεια και να εστιάσει στις εναλλακτικές μορφές, η Μέρκελ έγινε το συνώνυμο της σταθερότητας.
Χρησιμοποιώντας το απλό σλόγκαν «με ξέρετε» η Μέρκελ διασφάλισε τι 41,5% το 2013 και σχεδόν 16 μονάδες διαφορά από το SPD.
Αλλά τον περασμένο Σεπτέμβρη, βρέθηκε αντιμέτωπο με ένα χείμαρρο κριτικής και από το ίδιο το κόμμα της για τη στάση της στο προσφυγικό με τη δημοτικότητά της να πέφτει στο 33% και το ακροδεξιό AfD να σκαρφαλώνει από το 4% στο 13% και να αναμένεται να κερδίσει τις πρώτες έδρες στη γερμανικό κοινοβούλιο τον επόμενο Σεπτέμβρη.
Η Μέρκελ κατάφερε να περιορίσει τις περισσότερες φωνές κριτικής στο κόμμα της ενισχύοντας το μηχανισμό απελάσεων για όσους πρόσφυγες δεν γίνονται δεκτές οι αιτήσεις ασύλου και επικέντρωσε στις χριστιανικές αξίες τόσο του κόμματός της όσο και του αδελφού κόμματος της Βαυαρίας CSU. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε τοπική συνάντηση έβαλε τα μέλη του κόμματος με τα παιδιά τους να τραγουδούν χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Με την καθυστέρηση της ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς της για τέταρτη φορά η Μέρκελ κέρδιζε χρόνο για να διασφαλίσει ευρεία στήριξη μέσα στο κόμμα της και να αδρανοποιήσει πιθανή αντίδραση.
«Ακόμη και όσοι της ασκούν κριτική δεν έχουν επιλογή παρά να τη στηρίξουν» λέει αξιωματούχος του CDU.
Επιμέλεια: Κυριάκος Αργυρόπουλος
