Μετά το Survivor όλα άλλαξαν και βλέπει εκείνους που κάποτε τον σνόμπαραν να του ανοίγουν τις πόρτες διάπλατα. Ο ίδιος, όμως, έχει τη δική του άποψη για το τι σημαίνει δημοσιότητα και πώς πρέπει να τη διαχειριστείς.
Ξέρω ότι τα πράγματα στη δουλειά σου δεν σου ήρθαν εύκολα, χτυπούσες πόρτες και δεν άνοιγαν. Τώρα στη μετα-Survivor εποχή, πώς είναι;
Όχι απλά οι πόρτες ήταν κλειστές, αλλά δεν άνοιγαν με τίποτα όσο και να χτυπούσα. Τώρα είναι ορθάνοιχτες και θέλει λίγο χρόνο να το διαχειριστείς και να σκεφτείς ποιος ήταν εκεί για μένα όταν δεν υπήρχε το Survivor . Δεν είναι ότι η δημοσιότητα άλλαξε το χαρακτήρα μου. Όταν όμως εγώ χτυπούσα την πόρτα και εσύ δεν μου την άνοιγες, ποιος άλλαξε; Εγώ ή εσύ που μου άνοιξες την πόρτα χωρίς να σου το ζητήσω;
Πώς διαχειριζόσουν αυτή την απόρριψη;
Όταν είσαι καλλιτέχνης και τη μια μέρα μπαίνεις σε ένα μαγαζί και σε χαιρετάνε, ενώ μετά από ένα διάστημα μπορεί να μη σου μιλήσει κανείς, λες «τι γίνεται;. Μήπως έχω κουράσει, μήπως είμαι στη δουλειά αυτή με το ζόρι;». Αλλά είναι υγιές να το περνάς και να ζυγίζεις τα πράγματα. Αν η δημοσιότητα σου έρθει στα 18, έχεις πρόβλημα. Όταν σου έρχεται στα 35 και κάτι, τότε είσαι αναγκαστικά πιο ώριμος, ώστε να καταλάβεις ότι αυτό δεν είναι για πάντα. Δεν μπορείς να είσαι για πάντα στην επικαιρότητα. Δεν είσαι ούτε ο Πάριος ούτε ο Βοσκόπουλος. Άλλωστε ακόμα και λαϊκά ονόματα σήμερα δεν κρατάνε τόσο πολύ.
Αλήθεια, με τα λαϊκά πώς τα πας; Λαϊκό πρόγραμμα θα έκανες;
Γράφω λαϊκά τραγούδια, τραγουδάω, παίζω μπουζούκι και θα μπορούσα άνετα να το κάνω σε ένα πρόγραμμα ‒και πολύ καλύτερα από όσους είναι σήμερα στο προσκήνιο‒, αλλά τώρα μένω στο είδος που είμαι… Ο μπαμπάς μου έπαιζε μπουζούκι και ήθελε να με δει μπουζουξή αλλά εγώ έκανα την επανάστασή μου!
