Οικογένεια ζει 18 χρόνια απομονωμένη στην Αλάσκα!

Στην αμερικανική πολιτεία της Αλάσκας, η οικογένεια Atchley ζει σε μια απόσταση..
400 χιλιομέτρων κατά μήκος του ποταμού Nowitna, 

ενώ η πιο κοντινή πόλη, η Ruby, βρίσκεται σε απόσταση 160 χιλιομέτρων. Τα τελευταία 18 χρόνια, μόνο λίγοι άνθρωποι τούς έχουν επισκεφθεί. Μια φορά τον χρόνο, η οικογένεια κάνει τα ψώνια της, με το κελάρι τους να περιέχει περισσότερα από 1.000 τεμάχια από διάφορα τρόφιμα, από παστεριωμένο γάλα μέχρι πάστα ντομάτας, ρύζι, μακαρόνια, ζάχαρη και λοιπά.

Εκτός από τα τρόφιμα που αγοράζουν, ζουν από τη γη, κυνηγούν αρκούδες, λύκους, κουνέλια, πάπιες και κάνουν μαρμελάδες από τα λουλούδια. Η οικογένεια διατηρεί τον δικό της χρόνο που ταιριάζει στις ανάγκες της, τοποθετώντας το ρολόι μέχρι και τρεις ώρες προς τα εμπρός ή προς τα πίσω ανάλογα με το φως.

Γενικά τρώνε πρωινό στις 16:30, ξοδεύοντας το σύντομο χειμωνιάτικο φως της μέρας στην ξυλουργική, στον καθαρισμό και στις επισκευές. Μετά το δείπνο, στις 22:00, συζητούν, γράφοντας τραγούδια στην κιθάρα και κοιμούνται γύρω στις 04:00. Τα λίγα χρήματα που χρειάζονται τα κερδίζει ο 52χρονος David πουλώντας δέρματα ζώων ή κάνοντας κάποια εργασία στο τοπικό χρυσωρυχείο, περίπου 160 χιλιόμετρα μακριά.

Ο γιος του, Sky, 13 ετών, εκπαιδεύεται στο σπίτι από τους γονείς, που του μαθαίνουν μαθηματικά, γλώσσα, ιστορία, μαγειρική, ξυλουργική… Ο Sky απολαμβάνει αυτή την ασυνήθιστη εκπαίδευση, λέγοντας: “Δεν έχω πάει ποτέ σε ένα πραγματικό σχολείο, έχω δει μια φορά, αλλά πιθανότατα δεν θα ήθελα”. Η πρόσβαση για την οικογένεια στην πόλη Ruby γίνεται από τον ποταμό – το καλοκαίρι με καραβάκι και το χειμώνα με snowmobile πάνω από την παγωμένη επιφάνειά του. Ωστόσο, το ταξίδι μπορεί να είναι επικίνδυνο, ειδικά το χειμώνα, με τον κίνδυνο να σπάσει ο πάγος.

Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, χρειάζονται έξι ώρες για να φτάσουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ενώ η επικοινωνία γίνεται με δορυφορικό τηλέφωνο. Η μαμά Romy, ασχολείται με τη μαγειρική, γράφει παιδικά βιβλία και βοηθά τον γιο της στην εκπαίδευσή του. “Όλοι θέλουν να μάθουν τι σου κάνουν 18 χρόνια απομόνωσης από τον κόσμο… Σε αλλάζουν, έχεις χρόνο να σκεφτείς και δεν παίρνεις βιαστικές αποφάσεις. Υπάρχει ηρεμία και απολαμβάνεις καλύτερα το καθετί…”, λέει εκείνη.