Πρώτοι οι Τσέτες ιππείς μπήκαν στην πόλι γύρω στις 10 και μισή κι άρχισαν τις πρώτες σφαγές.
Ο Τουρκικός στρατός κι ο τουρκικός όχλος συνέχισαν μετά τις σφαγές και τις λεηλασίες.
Εκατοντάδες ιερείς με πρώτο τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο λιντζάρονται και σφαγιάζονται από τον Τουρκικό όχλο. Άλλους κάρφωσαν στα δένδρα, άλλους στραγγάλισαν, άλλους. σούβλισαν άλλους έθαψαν ζωντανούς.
Οι Ορθόδοξες εκκλησίες καταστράφηκαν, έγιναν τζαμιά, σταύβλοι ή αποθήκες.
«Άρπαξαν οι άνθρωποι βάρκες, καίκια, σχεδίες, βαπόρια, πέρασαν τη θάλασσα σ΄ έναν ομαδικό, φοβερό ξενητεμό. Κοιμήθηκαν από βραδίς νοικοκυραίοι στον τόπο τους και ξύπνησαν φυγάδες, θαλασσοπόροι, άστεγοι, άποροι, αλήτες και ζητιάνοι στα λιμάνια του Πειραιά, της Σαλονίκη, του Βόλου, της Πάτρας...
Οι νεκροί περιμένουν»
Διδώ Σωτηρίου
Αφιερωμένο στην κα. Mαρία Ρεπούση...
«Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη.
Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας
να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα…»
Mαρία Ρεπούση, Ιστορία ΣΤ’ δημοτικού.
Στα νεότερα και σύγχρονα χρόνια, Αθήνα, εκδ. ΟΕΔΒ, 2006, σελ. 100
