Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Θρυλικά νυχτερινά κέντρα της Αθήνας που δεν υπάρχουν πια - Άφησαν ιστορία στη νυχτερινή διασκέδαση της Αθήνας


Από τις πίστες τους ξεπήδησαν τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας.

Σε αυτές αλλά και στα τραπέζια τους...
χόρεψαν γενιές και γενιές, έσπασαν τόνοι πιάτων και ρίχτηκαν χιλιάδες καλάθια με λουλούδια αργότερα.




Νυχτερινά κέντρα της Αθήνας που μεσουράνησαν τις προηγούμενες δεκαετίες, με τα ονόματα τους να έχουν γίνει αληθινοί θρύλοι και συχνά να επιζούν ακόμα μέσα από νεώτερα μαγαζιά.


Νεράιδα


Ξεκίνησε τη δεκαετία του '70 με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου να περνάνε από τη πίστα του, όπως η Βίκυ Μοσχολιού και ο Γιώργος Κατσαρός, ενώ εκει ξεκίνησε και ο Γιάννης Πάριος. Βρισκόταν στην παραλιακή, στο ύψος του Αλίμου, απέναντι ακριβώς από το Συμμαχικό Στρατιωτικό Νεκροταφείο.Έγινε γνωστό για την απαγόρευση σπάσιμου πιάτων, διαταγή του δικτάτορα Γιώργο Παπαδόπουλο αφού είδε θαμώνα να τα σπάει μπροστά του.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αργότερα έσπασε την απαγόρευση κάνοντας χαμό με το να σπάει ο,τι έβρισκε μπροστά του. Την δεκαετία του ’90 το μαγαζί χωρίστηκε σε «μικρή» και «μεγάλη» Νεραΐδα, με τη μεν να παραμένει κέντρο διασκέδασης και την δε να μετατρέπεται σε club.

Από το 2003 η «μικρή Νεράιδα» έχει μετατραπεί σε bar restaurant , ενώ ο χώρος της μεγάλης στεγάζει το νυχτερινό κέντρο «Θέα», με την επιγραφή «Νεράιδα» να συνεχίζει να σώζεται έως σήμερα.



Δειλινά

Πήρε το όνομα του από το ομώνυμο τραγούδι της Βίκυς Μοσχολιού σε μουσική του Γιώργου Ζαμπέτα, ένα κομμάτι σταθμός για την τραγουδίστρια και την ελληνική δισκογραφία.


Τα πρώτα «Δειλινά» βρίσκονταν στα Πατήσια, κοντά στην Πλατεία Κολιάτσου, επί των οδών Κέας και Ταϋγέτου. Το χειμώνα του 1966, η Μοσχολιού μετά από 2,5 χρόνια εμφανίσεων στο πλευρό του Ζαμπέτα αποφασίζει να ακολουθήσει τη δική της ξεχωριστή πορεία. Αποχωρεί από τα «Ξημερώματα» στα οποία εμφανίζονταν τότε μαζί και στις 5 Νοεμβρίου του ίδιου έτους ξεκινά στα «Δειλινά» έχοντας μαζί της το μεγάλο σταρ του ελληνικού κινηματογράφου Νίκο Ξανθόπουλο.

Στις αρχές του ΄70 τα Δειλινά μεταφέρθηκαν στη Γλυφάδα, όπου γνώρισαν νέες μεγάλες δόξες με το Στράτο Διονυσίου. Σήμερα βρίσκονται στην Ιερά Οδό ως "Νέα Δειλινά", ενώ το ιστορικό κέντρο "Παλιά Δειλινά" έκλεισε.



Φαντασία

Η Φαντασία των περασμένων δεκαετιών καμία σχέση δεν έχει με τη σημερινή «Fantasia» (το πρώην «Show Center») στο Ελληνικό. Η Φαντασία του 1950 και έπειτα βρισκόταν στη Λεωφόρο Ποσειδώνος στις αρχές του Αγίου Κοσμά, από την κάτω μεριά της παραλιακής, δίπλα στη θάλασσα.

Το κέντρο άνοιξαν οι αδελφοί του τραγουδιστή Μιχάλη Μενιδιάτη, μαζί με τον ίδιο. Η φήμη του Μενιδιάτη όταν ξεκίνησε την καριέρα του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και κάπως έτσι η οικογένεια Καλογράνη, όπως ήταν το πραγματικό της επώνυμο, αποφάσισε να ανοίξει το δικό της κέντρο.

Εκεί ήταν και το μέρος όπου σπάστηκαν τα πρώτα πιάτα, μία ενέργεια που έμελλε να γίνει σύμβολο και συνώνυμο της νυχτερινής διασκέδασης. Με τα πιάτα τότε να είναι 100% αληθινά. Πολύ αργότερα, για την ασφάλεια όλων, αντικαταστάθηκαν με τα γνωστά γύψινα «μπουζοκόπιατα».

Από τη Φαντασία πέρασε εκλεκτή πελατεία. Αξιοσημείωτη ήταν φυσικά και η επίσκεψη του Στρατάρχη Τίτο, του πρώτου προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κατά το 1974. Λοιποί θαμώνες του ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Τέλυ Σαβάλας και πολλοί άλλοι.

Το κέντρο λειτούργησε μέχρι το 1997. Την άνοιξη του 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με το όνειρο μίας «ελεύθερης» παραλιακής χωρίς νυχτερινά κέντρα που εμποδίζουν την πρόσβαση στις παραλίες, αποφάσισε να ξεκινήσει κατεδαφίσεις. Μοναδικό θύμα του ήταν η «Φαντασία».


Διογένης Παλλάς


Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας που άνθισε τη δεκαετία του ’80 και του ’90, ιδιοκτησίας του επιχειρηματία Ιωάννη Παπαθεοχάρη. Το όνομα του οφείλεται στο ομώνυμο γιο του επιχειρηματία, ενώ αντίστοιχα ο μικρός Διογένης, το μαγαζί από κάτω δηλαδή, ονομάστηκε στη συνέχεια Απόλλων Παλλάς από τον δεύτερο γιο του.

Βρίσκεται ως και σήμερα στο τέρμα της καθόδου της Λεωφόρου Συγγρού. Από τη πίστα του Διογένη πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως ο Γ.Πάριος, η Μαρινέλλα, η Άννα Βίσση, ο Πασχάλης Τερζής κ.α.

Αξέχαστο έμεινε το μότο του, "Διογένης Παλλας, πρέπει να πας".


Από το 2005 και μετά ανακαινίστηκε και μετονομάστηκε σε Διογένης Studio αλλάζοντας ύφος και συνεχίζει να φιλοξενεί σπουδαίους καλλιτέχνες μέχρι και σήμερα.

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Συνεργαζόμενα Blogs