Οι Ιάπωνες έχουν πολύ λειτουργικό κράτος και οι ίδιοι φαίνεται πως το αγαπούν και συνήθως ...
κάνουν ό,τι πρέπει για να το προστατέψουν και να το βοηθήσουν
κάνουν ό,τι πρέπει για να το προστατέψουν και να το βοηθήσουν
ώστε να συνεχίσει να υπάρχει. Πολλοί άνθρωποι τους θαυμάζουν ενώ άλλοι έχουν την γνώμη ότι τείνουν προς την διαστροφή.
Αυτή η διαστροφή ίσως αντικατοπτρίζεται στο οξύμωρο της ιαπωνικής ποpνογραφίας. Η βιομηχανία είναι τεράστια, αλλά έχει κάποια χαρακτηριστικά που την διαφοροποιούν από την δυτική. Στηριζόμενη στην σeξουαλικότητα και την κουλτούρα της χώρας, η ιαπωνική ποpνογραφία περιέχει πολλά στοιχεία φετιχισμού και παραφιλίας. Το πιο διάσημο παράδειγμα είναι ο όρος «bυkkake», ο οποίος επινοήθηκε το 1980 και θέλει έναν μεγάλο αριθμό αντρών να εκσπeρματώνουν ταυτόχρονα σε μια γυναίκα. Σύμφωνα με λαογραφικές μελέτες, αυτός ήταν ο τρόπος που τιμωρούσαν τις μοιχαλίδες στην αρχαία φεουδαρχική κοινωνία της Ιαπωνίας.
Η βιομηχανία δουλεύει πολλές φορές με παράνομο τρόπο. Άντρες, υποδύονται τους ανιχνευτές ταλέντων και πείθουν όμορφες Γιαπωνέζες ότι θα κάνουν καριέρα ως μοντέλα. Μερικά χρόνια αργότερα, οι κοπέλες εξαναγκάζονται να γυρίζουν ποpνογραφικές ταινίες. Οι αρχές ευαισθητοποιήθηκαν μόλις το 2016, όταν αρκετές κοπέλες κατήγγειλαν περιπτώσεις σeξουαλικής βίας εις βάρος τους, ενώ αρχικά νόμιζαν ότι θα εργαστούν στον χώρο του μόντελινγκ.
Ωστόσο μέσα σε όλα αυτά, η νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή όσον αφορά την λογοκρισία. Οι ταινίες εpωτικού περιεχομένου που παράγει η Ιαπωνία δεν επιτρέπεται να δείχνουν τα γεννητικά όpγανα του άντρα ή της γυναίκας με νόμο που ισχύει από το 1907. Κι αυτό ισχύει και στις anime ταινίες ενηλίκων. Έτσι έχοντας αυτόν τον περιορισμό, οι παραγωγοί σκέφτηκαν να κάνουν όσο πιο «διαστροφικές» τις σκηνές, ώστε να μην «χάνουν» από την δυτική ποpνογραφία.
Επίσης, η Ιαπωνία είναι η τελευταία χώρα – μέλος του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης που απαγόρευσε την κατοχή παιδικής ποpνογραφίας. Μπορεί να ποινικοποίησε την δημιουργία και διανομή αυτού του υλικού από το 1999, αλλά η απαγόρευση ήρθε το 2014. Και η ποινή που επιβαλλόταν το 2014, ήταν έως ένα έτος φυλάκισης ή πρόστιμο 1 εκατομμυρίου γιεν, δηλαδή κάτι λιγότερο από 8.000 ευρώ. Μάλιστα δόθηκε και μια περίοδος χάριτος ενός έτους, ώστε οι παραβάτες να σβήσουν το υλικό.
Πολλοί αντέδρασαν. Και αποτέλεσμα αυτής της αντίδρασης ήταν ότι σε αυτόν τον νόμο δεν συμπεριλήφθηκαν τα anime και τα manga. Αυτό σημαίνει ότι αν είναι animated, η κατοχή παιδικής ποpνογραφίας δεν διώκεται από τον νόμο. Από το 2015 και μετά έχουν γίνει δεκάδες συλλήψεις, με τα εγκλήματα παιδικής ποpνογραφίας να είναι εκατοντάδες κάθε χρόνο στην Ιαπωνία.
Οι ετήσιες πωλήσεις της ιαπωνικής βιομηχανίας ποpνο αγγίζουν τα 4,5 δισ. δολάρια. Πρόκειται για μια τεράστια βιομηχανία, όπου οι νόμοι της είναι το λιγότερο αντιφατικοί και δεν συμβαδίζουν με εκείνους του δυτικού κόσμου, οι οποίοι φυσικά είναι πολύ πιο αυστηροί.
