Σελίδες

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

«Ύστατο χαίρε» στον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Το ύστατο χαίρε στον Θόδωρο Αγγελόπουλο απότισαν από τις 2 το μεσημέρι, στο Α΄ Νεκροταφείο, οι συγγενείς, οι συνεργάτες και οι θεατές των ταινιών του.
 
Η κόρη του Ελένη (σκηνοθέτης και η ίδια) κινηματογραφεί την «τελευταία διαδρομή» του πατέρα της. Η σορός του σπουδαίου σκηνοθέτη εκτέθηκε σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, δεξιά της εισόδου του νεκροταφείου.

Εκεί βρισκόταν συντετριμένη η γυναίκα του Φοίβη, ο πρωταγωνιστής της ταινίας του ...
... «Αλλη Θάλασσα» Τόνι Σερβίλο, η βοηθός του Μαργαρίτα Μαντά, ο ιταλός παραγωγός του, Αμαντέο Παγκάνι, ο διευθυντής φωτογραφίας Ανδρέας Σινάνος, ο διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Αρβανίτης.

Οι παριστάμενοι απαγγέουν ποιήματα του Αγγελόπουλου και του τραγουδούν το αγαπημένο του δημοτικό τραγούδι «Κοντούλα λεμονιά».
Η οικογένεια του μεγάλου σκηνοθέτη ζήτησε να κατατεθούν χρήματα, αντί στεφάνων, στο Κέντρο Αστέγων του Δήμου Αθηναίων και στο Χαμόγελο του Παιδιού.
Ο σκηνοθέτης τραυματίστηκε θανάσιμα σε τροχαίο το βράδυ της Τρίτης, ενώ βρισκόταν στα γυρίσματα της νέας του ταινίας «Η άλλη θάλασσα» στην περιοχή της Δραπετσώνας. Κατέληξε λίγες ώρες αργότερα σε νοσοκομείο του Φαλήρου.
Με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλου Γερουλάνου, η κηδεία θα τελεστεί δημοσία δαπάνη.

Ποιος ήταν

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο πιο γνωστός έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.

Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη.

Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.

Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.

Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986), το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες, ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».

Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».