Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Το μήνυμα της απεργίας – Ένα μήνυμα για το αύριο

Γράφει ο Κωνσταντίνος Νάκκας

Μια ακόμη μεγάλη απεργία πραγματοποιήθηκε σήμερα στη χώρα μας. Μεγαλύτερη σίγουρα από τις προηγούμενες. Το μήνυμα προς την τρικομματική κυβέρνηση στάλθηκε. 

Οι παραλήπτες του σίγουρα ...το άκουσαν. Επιτρέψτε μου, όμως, να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το κατά πόσο θα το λάβουν υπόψη τους. Μη τους παρεξηγείτε. Τη δουλειά τους κάνουν. 

Το ερώτημα που προκύπτει είναι η ταυτότητα του πραγματικού παραλήπτη του μηνύματος. Η τρικομματική κυβέρνηση της εθνικής προδοσίας ή κάποιος άλλος; 

Η άποψη μου συγκεκριμένη. 

Το απεργιακό μήνυμα έχει παραλήπτη τον Ελληνικό Λαό, τους Έλληνες Πολίτες. 

Από τη μία, ο Έλληνας πολίτης που αντιστέκεται συμμετέχοντας στην απεργιακή κινητοποίηση, συνειδητοποιεί τη δύναμή του. Συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνος του. Συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν και άλλοι σαν αυτόν που πιστεύουν στην ανάγκη ανατροπής αυτής της εθελόδουλης πολιτικής. Συνειδητοποιεί ότι όλοι μαζί ενωμένοι θα τα καταφέρουμε. 

Από την άλλη, ο Έλληνας πολίτης που δεν συμμετέχει στην απεργιακή κινητοποίηση συνειδητοποιεί και αυτός τη δύναμή του. Συνειδητοποιεί τη «ναρκωμένη» δύναμη που έχει. «Ναρκωμένη» δύναμη την οποία, όταν αποφασίσει να «ξυπνήσει» διώχνοντας τον φόβο που τον διακατέχει, θα την ενώσει με αυτή των συμπολιτών του. Θα καταφέρει έτσι, να ενισχύσει ακόμη περισσότερο των αγώνα για την ανατροπή της εθελόδουλης πολιτικής που εφαρμόζεται δημιουργώντας ένα Ελληνικό Κοινωνικό Μέτωπο αντίστασης. 

Τελικός νικητής ο Ελληνικός Λαός που ενωμένος κάτω από τον κοινό Σκοπό, θα καταφέρει να ανατρέψει την προδοτική κυβέρνηση της εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας και της εξαθλίωσης του Ελληνικού Λαού. 

Κλείνοντας, επανέρχομαι σε προηγούμενη πρότασή μου: 

Στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων, σε μια ανθρώπινη αλυσίδα, οι Εκπρόσωποι του Λαού στο Εθνικό Κοινοβούλιο. 

Μια ανθρώπινη αλυσίδα αποτελούμενη από τους πραγματικούς Βουλευτές μας. 

Μια ανθρώπινη αλυσίδα από αυτούς που, λειτουργώντας ως Εκπρόσωποι του Ελληνικού Λαού, στέκονται δίπλα του στην ιστορική πλατεία Συντάγματος κοιτώντας τη Βουλή και όχι απέναντί του κοιτώντας τον από τα παράθυρα της Βουλής.

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Συνεργαζόμενα Blogs