Ο διακεκριμένος επιστήμονας έζησε απίστευτες στιγμές, είδε πόλεις να διαλύονται από την δύναμη της φύσης και μπήκε στο βιβλίο ρεκόρ Guinness.
«Το να βρίσκεσαι σε απόσταση αναπνοής από έναν ανεμοστρόβιλο, είναι... μια συναρπαστική εμπειρία. Ακούς τον βρυχηθμό του, βλέπεις να διαλύονται τα πάντα στο πέρασμά του, τον μυρίζεις κυριολεκτικά». Τα λόγια του Τιμ Σαμαρά, μπορεί να ηχούσαν παράξενα σε οποιοδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί όμως ότι και ο ίδιος ήταν φυσιολογικός, όταν μιλάει στη κάμερα με έναν ανεμοστρόβιλο εκατό μόλις μέτρα πίσω του;
Την περασμένη Παρασκευή ο πιο διάσημος κυνηγός ανεμοστρόβιλων σκοτώθηκε μαζί με τον γιο του Πωλ, όταν ένας φονικός τυφώνας χτύπησε ξανά την Οκλαχόμα.
Εδώ και τριάντα πέντε χρόνια ο έλληνας επιστήμονας με καταγωγή από την Βόρεια Ήπειρο, πρωτοστατούσε στο κυνήγι καιρικών φαινομένων στις ΗΠΑ, που κάνουν τους απλούς ανθρώπους να τρέμουν από φόβο μπροστά στην οργή της φύσης.
Όπου υπήρχε καταιγίδα, τυφώνας, ανεμοστρόβιλοι και κεραυνοί ήταν εκεί, μαζί με την ομάδα του, τους «τρελούς» όπως τους αποκάλεσαν όσοι τους είδαν-κατόπιν εορτής φυσικά-να φωτογραφίζουν την καταστροφή που ερχόταν καταπάνω τους.
Είχε την δική του εκπομπή στο Discovery Channel με τον τίτλο «Stormchasers» (σ.σ. «κυνηγοί καταιγίδων») και εξακολουθούσε να μπαίνει κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα!
Ο επίμονος μετεωρολόγος
Ο Σαμαράς κατάλαβε πολύ νωρίς τι θα λάτρευε στην ζωή του, όταν σε ηλικία έξι ετών είδε για πρώτη φορά στην ταινία «Ο μάγος του Οζ» έναν τυφώνα, έστω και κινηματογραφικό.
«Θυμάμαι» είχε πει παραχωρώντας συνέντευξη στην Όπρα Γουίνφρι «τη μάνα μου να με τραβάει με το ζόρι από το χέρι για να δω την ταινία, ενώ εγώ ασχολιόμουν με ένα μπλέντερ κα την λειτουργία του. Μάλλον έκανε καλά, γιατί αν δεν έβλεπα εκείνη την σκηνή, μπορεί να μην με έπιανε η τρέλα γι’ αυτό που κάνω».
Οι σπουδές στην μετεωρολογία ήταν αναπόφευκτες για τον νεαρό Ελληνοαμερικάνο, που μεγάλωσε στο Λέικγουντ του Κολοράντο, όμως δεν έμεινε εκεί. Το κυνήγι των ανεμοστρόβιλων και των τυφώνων του έγινε εμμονή, αναδεικνύοντας την τεράστια ικανότητα του Τιμ, στο να έρχεται σε απόσταση αναπνοής από την ασυγκράτητη οργή της φύσης.
Τα 82 δευτερόλεπτα που τον σημάδεψαν
Τον Ιούνιο του 1984, ο Τιμ Σαμαράς και η ομάδα του βίωσαν την ολοκληρωτική καταστροφή ενός μικρού χωριού στη Νότια Ντακότα. Το Μάντσεστερ απλά σβήστηκε από τον χάρτη.
«Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ρίξαμε τους ερευνητικούς πομπούς μας 82 δευτερόλεπτα πριν από το πέρασμα του ανεμοστρόβιλου, στο μονοπάτι που στεκόμασταν. Το χωριουδάκι αυτό διαλύθηκε και δεν χτίστηκε ποτέ ξανά. Καταγράψαμε πτώση 100 milibar της ατμοσφαιρικής πίεσης, την χαμηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ».
Αυτό το νούμερο του έδωσε μια θέση στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες, δεν σταμάτησε όμως την επίμονη προσπάθειά του για έρθει ακόμη πιο κοντά στην απίστευτη δύναμη της φύσης.
Διένυσε 50.000 χιλιόμετρα σε δύο μήνες!
Εξοπλισμένος με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε ότι έχει να κάνει με όργανα μετεωρολογίας, κάμερες, φορητούς υπολογιστές, ακόμη και πομπό ραδιοφώνου ο Σαμαράς συνέχιζε απτόητος με την ομάδα του το ιδιότυπο αυτό κυνήγι, μέχρι τη περασμένη Παρασκευή.
Ο ίδιος θεωρούσε ότι πιο πιθανό είναι να πάθει κάποιο ατύχημα από τη οδήγηση, παρά από την επαφή του με τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα που εξερευνούσε απόσταση αναπνοής.
«Δεν μας ανησυχεί τόσο ο ανεμοστρόβιλος που θα συναντήσουμε όσο η οδήγηση από πολιτεία σε πολιτεία. Η ομάδα έχει φτάσει να διανύσει πενήντα χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα δύο μόλις μήνες και τα μάτια μας είδαν πολλά» είχε δηλώσει στην συνέντευξη με την Όπρα.
Οι πιο ισχυροί άνεμοι στη γη.
Κυνηγώντας έναν μεγάλο ανεμοστρόβιλο ξεκίνησε από το Ντένβερ, πέρασε από τον Καναδά, την Ιντιάνα, την Μοντάνα και κατέβηκε κατά μήκος τον ποταμό Ρίο Γκράντε φτάνοντας τριάντα μίλια πριν από τα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό.
Διέσχισε ουσιαστικά την χώρα σχεδόν από τη μια άκρη της στην άλλη, αλλά όπως είχε πει ο ίδιος, είναι κι’ αυτό μέρος της δουλειάς.
«Ακολουθώ τους τυφώνες και τους ανεμοστρόβιλους, γιατί έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω κάτι μοναδικό: Μια ενέργεια της φύσης που παράγει τους πιο δυνατούς και ισχυρούς ανέμους στον κόσμο. Είναι καλύτερο από οποιοδήποτε video game η ταινία».
Του Διονύση Θανάσουλα για το parapolitika
