Αν και από την πρώτη στιγμή ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής ανέφερε ότι η φράση του «καλά κάνουν οι δικηγόροι και...
βγήκαν στους δρόμους να χάσουν κάνα κιλό» στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung επρόκειτο για χιούμορ, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.
βγήκαν στους δρόμους να χάσουν κάνα κιλό» στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung επρόκειτο για χιούμορ, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.
Σε νέα δήλωση του ο υπουργός Εσωτερικών διευκρινίζει ότι θέλει να καταστήσει προφανές και κατανοητό το αυτονόητο, που σημαίνει ότι δε θα μπορούσε ποτέ να αποδοκιμάσει κοινωνικούς αγώνες που είναι και η αφετηρία της ζωής του. Επισημαίνει δε πως «μυγιάστηκαν όσοι έχουν τη μύγα». Και αυτοί είναι «οι βαρόνοι του επαγγέλματος και όχι οι μαχόμενοι δικηγόροι».
Ο κ. Κουρουμπλής καταλήγει καλώντας «τους εύθικτους συνδικαλιστές δικηγόρους και φίλους μου, να ανακαλέσουν στη μνήμη τους σε ποιον προσέτρεχαν όταν ήθελαν να αναδειχθούν τα δίκαια αιτήματά τους στη Βουλή, και ποιος, πάντα, έτεινε ευήκοον ους σε αυτούς».
Αναλυτικά η δήλωση του Παναγιώτη Κουρουμπλή:
«Ύστερα από το σημερινό φεστιβάλ επικοινωνίας που στήθηκε από μερίδα των ΜΜΕ με την επικουρία κάποιων φορέων που εξέδωσαν σχετικές ανακοινώσεις, είμαι υποχρεωμένος να καταστήσω ορατό το προφανές και κατανοητό το αυτονόητο.
Το προφανές και αυτονόητο είναι ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να αποδοκιμάσω κοινωνικούς αγώνες. Οι κοινωνικοί αγώνες είναι η αφετηρία της ζωής μου και της πολιτικής μου δράσης. Πολλώ δε μάλλον, δεν θα μπορούσα να απαξιώσω συναδέλφους μου δικηγόρους και αυτό το ξέρουν καλά όσοι έσπευσαν να λαϊκίσουν για άλλη μια φορά, κάνοντας δήθεν ότι δεν κατάλαβαν.
Έχω την βεβαιότητα ότι ενοχλήθηκαν αυτοί ακριβώς στους οποίους αναφέρθηκα και δικαίως μυγιάστηκαν αφού έχουν τη μύγα. Οι βαρόνοι του επαγγέλματος και όχι οι μαχόμενοι δικηγόροι. Αυτό, όμως, αποτελεί ξεχωριστή μου αναφορά από την επίμαχη φράση η οποία και γύρισε τις στρόφιγγες της ‘’ιερής’’ αγανάκτησης όσων τόσο έντονα παραπονέθηκαν…
Ο Γερμανός δημοσιογράφος κατόπιν συμφωνίας μας θα κατέγραφε το 24ωρό μου.
Μέσα σε αυτόν τον χρονικό κύκλο, κάποια στιγμή φυσιολογικής χαλάρωσης, μεταξύ τυρού και αχλαδιού ειπώθηκε η επίμαχη φράση από πλευράς μου.
Αν αυτό αντικατοπτρίζει την στάση και την άποψή μου για τον συγκεκριμένο χώρο από τη μια, ή είναι ικανό να γίνει επαρκές αντισταθμιστικό βάρος απέναντι σε μια ζωή κοινωνικών αγώνων από την άλλη, ας το απαντήσουν με το χέρι στην καρδιά, όσοι με περισσή ευκολία έσπευσαν να εκδώσουν ετυμηγορία…
Καλώ τους εύθικτους συνδικαλιστές δικηγόρους και φίλους μου, να ανακαλέσουν στη μνήμη τους σε ποιον προσέτρεχαν όταν ήθελαν να αναδειχθούν τα δίκαια αιτήματά τους στη Βουλή, και ποιος, πάντα, έτεινε ευήκοον ους σε αυτούς».
