Κάθε γυναίκα ονειρεύεται να αποκτήσει επίπεδη κοιλιά ώστε να μπορεί να φορά με αυτοπεποίθηση τα αγαπημένα της ...
στενά μπλουζάκια και φορέματα.
στενά μπλουζάκια και φορέματα.
Εάν θέλετε κι εσείς να χάσετε πόντους από τη κοιλιά, θα πρέπει πρώτα να βρείτε σε ποιον τύπο ανήκετε, ώστε να σχεδιάσετε ένα στοχευμένο πλάνο που ταιριάζει στις δικές σας ανάγκες και επομένως θα αποδώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
1. Κρασο-κοιλιά
Η κοιλιά στην περίπτωση αυτή προεξέχει κυρίως στο μπροστινό μέρος, χωρίς να υπάρχει συσσώρευση λίπους στους γοφούς και τους γλουτούς. Είναι αποτέλεσμα της περιστασιακής κατάχρησης αλκοόλ (binge-drinking) αλλά και της υπερβολικής κατανάλωσης επεξεργασμένων υδατανθράκων. Για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται αρχικά έλεγχος της πρόσληψης θερμίδων (τόσο από το φαγητό όσο και από τα αλκοολούχα ποτά). Τα αλκοολούχα ποτά παρέχουν άλλωστε τις λεγόμενες «κενές» θερμίδες, δηλαδή θερμίδες που δεν μας χορταίνουν ούτε παρέχουν χρήσιμη ενέργεια.
2. Πρήξιμο από συσσώρευση αερίων
Η κοιλιά προεξέχει σαν... σαμπρέλα και το δέρμα δεν είναι χαλαρό, σαν να υπάρχει ένα φουσκωμένο μπαλόνι βαθιά μέσα στο σώμα. Το πρήξιμο εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια της ημέρας, κυρίως μετά από κάθε γεύμα, ενώ το πρωί το πρόβλημα είναι σχεδόν ανεπαίσθητο, χωρίς όμως οι αλλαγές αυτές να επηρεάζουν το δείκτη της ζυγαριάς. Βασικός λόγος που εκδηλώνεται το πρήξιμο είναι η συσσώρευση αερίων. Καθώς οι διάφορες τροφές διασπώνται στη γαστρεντερική οδό, τα βακτήρια που τρέφονται από αυτές παράγουν σημαντική ποσότητα αερίων.
Εάν, ωστόσο, τα βακτήρια δεν μπορούν να διασπάσουν με ευκολία τις τροφές, τότε ξεκινά μια διαδικασία ζύμωσης, η οποία συνοδεύεται από την παραγωγή ακόμη μεγαλύτερης ποσότητας αερίων. Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας φαγητού και η δυσκοιλιότητα συμβάλλουν στο πρήξιμο της κοιλιάς. Για να αντιμετωπιστεί το πρήξιμο, πρέπει αρχικά να εντοπιστούν οι «ένοχες» τροφές που το προκαλούν και φυσικά τα γεύματα να είναι σχετικά μικρά.
3. Κοιλιά λόγω στρες
Η κοιλιά προεξέχει αλλά είναι μαλακή και χαλαρή. Μπορεί το πρήξιμο να ξεκινά από ψηλά, ακριβώς κάτω από το στήθος. Όταν το στρες είναι έντονο, παράγονται στον οργανισμό ορμόνες που προωθούν την απελευθέρωση σακχάρων στο αίμα. Το στρες εκδηλώνεται –θεωρητικά– όταν βρισκόμαστε σε κίνδυνο, οπότε απελευθερώνονται σάκχαρα ώστε να μας δώσουν ενέργεια και να μπορέσουμε να τρέξουμε ή να παλέψουμε!
Αυτό βέβαια ήταν χρήσιμο στους πρωτόγονους ανθρώπους, καθώς αντιμετώπιζαν στρες όταν τους κυνηγούσε κάποιο άγριο ζώο. Σήμερα, το στρες εκδηλώνεται λόγω οικονομικών προβλημάτων, φόρτου εργασίας κ.λπ., οπότε σπάνια συνοδεύεται από σωματική εκτόνωση. Έτσι, η έξτρα ενέργεια δεν διοχετεύεται κάπου και επανασυσσωρεύεται στο σώμα, κυρίως στην περιοχή της κοιλιάς, ως λίπος. Τεχνικές χαλάρωσης όπως οι βαθιές αναπνοές και ο διαλογισμός ή η εκτόνωση μέσω της σωματικής άσκησης ηρεμούν το σώμα από την κατάσταση μόνιμης εγρήγορσης.
4. Κοιλιά λόγω εγκυμοσύνης
Οι εννέα μήνες της εγκυμοσύνης αλλά και το διάστημα μετά τον τοκετό συνδέονται με σημαντικές μεταβολές στο γυναικείο σώμα. Η πιο κλασική από αυτές είναι το χαρακτηριστικό «κρέμασμα» της κοιλιάς. Διάφοροι τύποι κοιλιακών, ασκήσεις για ενδυνάμωση του πυελικού εδάφους αλλά και ασκήσεις γιόγκα θα σας βοηθήσουν να επαναφέρετε την κοιλιά στην κατάσταση που βρισκόταν προ της εγκυμοσύνης. Συμβουλευτείτε εκπαιδευμένο γυμναστή ώστε να σας καθοδηγήσει ως προς το σωστό τρόπο εφαρμογής των ασκήσεων και τον ιδανικό αριθμό επαναλήψεων.
5. Κοιλιά λόγω διαταραχής του θυρεοειδούς
Σε περίπτωση υποθυρεοειδισμού δεν παρατηρείται συσσώρευση λίπους και πρήξιμο μόνο στην κοιλιά αλλά σε ολόκληρο το σώμα. Η ορθή διάγνωση και ο σχεδιασμός του σωστού θεραπευτικού πλάνου προς αντιμετώπιση της διαταραχής είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του πρηξίματος.
6. Σωματότυπος αχλάδι
Μπορεί η μέση να είναι πολύ λεπτή αλλά η κοιλιά να προεξέχει δυσανάλογα προς τα εμπρός, με το σχήμα του σώματος (σωματότυπος) να θυμίζει αυτό του αχλαδιού. Η συσσώρευση του λίπους τοπικά στο κάτω μέρος του σώματος είναι συνήθως αποτέλεσμα της επίδρασης ορμονών. Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να γίνουν ορισμένες αλλαγές στη διατροφή, όπως να μειωθεί η κατανάλωση τροφών με κορεσμένα λιπαρά (έχουν συνδεθεί με τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων) και παράλληλα να αυξηθεί η κατανάλωση τροφών που δεσμεύονται με τα περίσσια οιστρογόνα ώστε να τα απομακρύνουν από τον οργανισμό (σπόροι, πράσινα φυλλώδη λαχανικά κ.α.).
