Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019

Η παράξενη ζωή του τελευταίου αρτίστα του ποδοσφαίρου - Από τη φτώχεια στην κορυφή και ξανά πίσω


Ο Ροναλντίνιο ή Ρονάλντο Ντε Ασίς Μορέιρα, ίσως υπήρξε ο τελευταίος αρτίστας της μπάλας. Ο τελευταίος που εφάρμοσε το ...
«Ginga» σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Όσοι είχαμε την τύχη να τον δούμε, θαυμάσαμε έναν άνθρωπο χωρίς ιδιαίτερη πειθαρχία στο παιχνίδι του, που όμως έβγαζε το ραβδάκι και έκανε μαγικά. 




Ουκ ολίγες φορές. Για όσους αγαπούν το άθλημα και όχι απαραίτητα τη νίκη, ο Ροναλντίνιο ήταν το θέαμα που ήθελαν να βλέπουν.

Όπως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές, ο Ροναλντίνιο γεννήθηκε σε μια φτωχή γειτονιά, στις φαβέλες του Πόρτο Αλέγκρε. Η οικογένειά του υποστηριζε φανατικά την Γκρέμιο, μια από τις δυο μεγαλυτερες ομλάδες της περιοχής. Ο πατέρας του είχε δουλέψει στην ομάδα, αλλά αργότερα έπιασε δουλειά στα ναυπηγεία.

Ο μεγαλύτερος, κατά 10 χρόνια, αδερφός του Ρομπέρτο, είχε ταλέντο στο ποδόσφαιρο. Η οικογένεια στήριξε πάνω του την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή και λόγω του Ρομπέρτο μετακόμισε σε ένα μεγαλύτερο σπίτι. Με τα λεφτά του συμβολαίου που κέρδισε από την Γκρέμιο, αγόρασε ένα σπίτι με πισίνα.

Όμως όταν ο Ροναλντίνιο ήταν 8 ετών, ο πατέρας του έπαθε έμφραγμα ενώ κολυμπούσε στην πισίνα του σπιτιού. Ήταν ένα γεγονός που σημάδεψε τον μικρό Ροναλντίνιο. Όπως και τα λόγια του πατέρα του. Του είπε να παίζει ποδόσφαιρο με τον πιο απλό τρόπο. Και το έκανε.

Ο αδερφός του, λόγω ενός τραυματισμού, σταμάτησε το ποδόσφαιρο νωρίς. Ωστόσο στα χνάρια του βάδιζε ήδη ο μικρός «Ρόνι». Ο Ρομπέρτο είδε το ταλέντο του και κανόνισε ολόκληρο το πρόγραμμά του γύρω από την «στρογγυλή θεά».

Στα 13 του σκόραρε 23 φορές σε ένα μόνο παιχνίδι. Η ευχαίρειά του με την μπάλα στα πόδια ήταν πλέον αδιαμφισβήτητη. Αφού αγωνίστηκε στην αγαπημένη ομάδα του πατέρα του, στα 21 ήρθε η μεταγραφή στην Ευρώπη και την Παρι Σεν Ζερμέν. Μάνατζερ του ήταν ο αδερφός του. Σε όλη του την καριέρα.

Νωρίτερα είχε καταφέρει να αγωνιστεί σε όλες τις «μικρές» εθνικές της Βραζιλίας. Στην Παρί έμεινε δυο χρόνια. Την ανέβασε επίπεδο και πέτυχε το «γκολ της χρονιάς» το 2003. Έναν χρόνο νωρίτερα, στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο που κέρδισε η χώρα του, ο 22χρονος Ροναλντίνιο πέτυχε ένα εξωπραγματικό γκολ που τον έκανε γνωστό σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η επόμενη στάση ήταν η Βαρκελώνη. Ο Ροναλντίνιο έμεινε στην «Μπάρτσα» πέντε χρόνια και κατέκτησε τα πάντα. Δυο πρωταθλήματα, δυο κύπελλα και ένα Champions League, την σεζόν 2005-06. Στα 28 του αποφάσισε να φύγει από την ομάδα που ο σύντομα θα γινόταν «η ομάδα του Λιονελ Μεσι». Τα χρήματα που κέρδιζε από συμβόλαια και χορηγούς ήταν πολλά. Η εξωγηπεδική του ζωή όμως ήταν άστατη, από τα χρόνια του Παρισιού ακόμα.

Πήγε για τρία χρόνια στο Μιλάνο και τη Μίλαν, όπου η απόδοσή του δεν ήταν η ίδια. Αν και ο Ροναλντίνιο δεν χρειαζόταν ποτέ να κάνει πολλά για να τραβήξει τα βλέμματα. Αργότερα επέστρεψε στην Βραζιλιά, όπου αγωνίστηκε για Φλαμένγκο, Ατλέτικο Μινέιρο και Φλουμινένσε, ενώ πέρασε κι μια χρονιά από το Μεξικό και την Κερετάρο.

Στην τελευταία ξενυχτούσε συνέχεια, έχανε προπονήσεις, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να τον διώξει. Το όνομά του ακούστηκε πολλές φορές για διάφορες ομάδες στην Ελλάδα, την οποία επισκεπτόταν συχνά για να παρευρεθεί στα αγαπημένα του μπουζούκια, όπου εθεάθη αρκετές φορές μεθυσμένος. Η άστατη εξωγηπεδική του ζωή, θύμιζε εκείνη του συμπατριώτη του Ρομάριο, με τη διαφορά ότι ο Ρομάριο σπάνια έπινε, απλά ξενυχτούσε και τριγυρνούσε με διάφορες γυναίκες. Το τελευταίο το έκανε και ο Ροναλντίνιο.

Αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο και επίσημα το 2018. Από τότε οι φήμες για χρεωκοπία είναι συνεχείς. Σύμφωνα με τα βραζιλιάνικα μέσα, τον περασμένο Αύγουστο ο «Ρόνι» χρωστούσε πάνω από 8 εκατ. ευρώ, με τις αρχές να κατάσχουν τα 57 ακίνητα του, ενώ τον ανάγκασαν να παραδώσει και τα δυο του διαβατήρια, το ισπανικό και το βραζιλιάνικο. Πρόσφατα ανακοινώθηκε πως θα παίξει πάλι ποδόσφαιρο με την φανέλα της Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε της Κολομβίας, σε έναν φιλικό αγώνα που θα γίνει στις 17 Οκτωβρίου. Το ζήτημα είναι πώς ακριβώς θα τα καταφερει, αφού απαγορεύεται να βγει εκτός Βραζιλίας.


Ο Ροναλντίνιο μέσα στο γήπεδο ήταν ο τελευταίος αρτίστας της μπάλας. Έκανε μαγικά, έκανε το απρόβλεπτο, προσέφερε θέαμα και ξεσήκωνε την κερκίδα. Ωστόσο έξω από αυτό, ήθελε να γλεντάει, να προσπαθεί λιγότερο και να μην είναι όσο πειθαρχημένος χρειαζόταν.

Η συζήτηση αυτή υφίσταται και για άλλους ποδοσφαιριστές. Πρέπει να τον κρίνουμε ως άνθρωπο ή ως ποδοσφαιριστή; Η απάντηση είναι κάπου στη μέση. Η εξωγηπεδική του ζωή δεν μπορεί να επισκιάσει το τεράστιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο. Και το αντίστροφο. Άλλωστε ο «Ρόνι» δεν φάνηκε ποτέ να κρατάει κακία. Ήταν πάντα χαμογελαστός, κοιτάζοντας ψηλά, ψάχνοντας τον πατέρα του...

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Συνεργαζόμενα Blogs