Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2023

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Αντώνης Μπάβας ο Δήμαρχος από τον Κλέφτη των Χριστουγέννων, από το Θέατρο Σαλαμίνας


Ο Αντώνης Μπάβας είναι ένας νέος με πολλές φιλοδοξίες. Θέλει να γίνει... επαγγελματίας ηθοποιός. Θεωρεί το θέατρο τον πιο μαγικό τρόπο έκφρασης και εξωτερίκευσης  των πιο βαθέων συναισθημάτων και και καταστάσεων του ανθρώπινου είδους. Τα τελευταία χρόνια το θέατρο 
είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η καθημερινότητα του και αυτή την περίοδο ανήκει στο δυναμικό του Θεάτρου Σαλαμίνας όπου και υποδύεται τον Δήμαρχο της πόλης των Που, Αυγούστος Μέι Πού.

Ας τον διαβάσουμε στην συνέντευξη που παραχώρησε στον συνεργάτη μας Δημήτρη Μάρκου

Δ.Μ Τι είναι το ερασιτεχνικό θέατρο; Μίλησε μας γι' αυτό.

Το ερασιτεχνικό θέατρο για μένα δεν έχει σχεδόν καμία διαφορά από το 
επαγγελματικό θεατρο ή αν εχει είναι τοσο λεπτες οι γραμμες που τα διαχωρίζουν 
που είναι σχεδον αόρατες. Η μόνη διαφορα που θα μπορούσα να εντοπίσω είναι πως σε αντίθεση με έναν επαγγελματία ηθοποιό, ο ερασιτέχνης δεν έχει το πρόσθετο αγχος του προς το ζην απο την παρασταση καθαυτή, έχει μια θεατρική “αθωότητα” και “ανεμελιά” που λείπει απο τον επαγγελματία ηθοποιό ο οποίος έχει πάντα το αγχος πώς θα ζήσει αν δεν “τραβήξει” το εργο και κατέβει η παρασταση.

Δ.Μ Πώς εντάχθηκες στο θέατρο Σαλαμίνας; Θέλεις να γίνεις ηθοποιός;

Η αλήθεια είναι πως ναι, θέλω να γίνω ηθοποιός. Με το θέατρο Σαλαμίνας και τον σκηνοθέτη του Στέφανο Καρυδάκη συστήθηκα πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2019 όταν η Αφροδίτη Βιλλιώτη με την οποία γνωριζόμασταν πολλά χρόνια, μου έστειλε ένα μήνυμα πώς είναι σε μια θεατρική ομάδα και ανεβάζουν μία παιδική παράσταση και θέλουν να παω να διαβάσω στην πρώτη ανάγνωσή. Εγώ έχοντας μόλις τελειώσει το σχολείο και έχοντας ήδη 6 χρονια ενασχόληση με το θεατρικό μικρόβιο δέχτηκα αμέσως και πηγα στον πρώτο χώρο του θεάτρου Σαλαμίνας στην οδό Π. Φουρίκη και ευτυχώς έμεινα! Απο τότε έχουν περάσει 3 περιπου χρόνια και είναι η 4η παράσταση που συμμετέχω στο Θέατρο Σαλαμίνας, πλέον η ομάδα αυτή είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της μέχρι τώρα πορείας μου στο θέατρο και ένα μεγάλο βήμα και βοήθημα στην προσπάθεια μου να γίνω επαγγελματίας ηθοποιός.

Πρόσφυγας από την Μικρά Ασία σε δρώμενο για το 1922


Δ.Μ Τι είναι για σένα το θέατρο;

Το θέατρο πιστευω πως είναι ο πιο μαγικός τρόπος έκφρασης και εξωτερίκευσης  των πιο βαθέων συναισθημάτων και και καταστάσεων του ανθρώπινου είδους. Για 
εμένα προσωπικα είναι μια τεράστια ανάγκη, Το να μπορείς να ζεις μέσα από τους ρόλους που υποδύεσαι χίλιες ζωες, να μαθαίνεις μέσα από χίλιες προσωπικότητες, με τα λάθη και τα πάθη τους, χωρίς να χρειάζεται να υποστείς τις συνέπειες για τις πράξεις τους είναι η μεγαλύτερη θεραπεία και διαμόρφωση της ψυχής κατά την γνώμη μου. Μεταφέροντας τα λόγια της Μαρίκας Κοτοπούλη "Το θέατρο είναι θρησκεία, αν το πιστέψεις πραγματικά μπορεί να σε σώσει"

Δ.Μ Ποιον ρόλο παίζεις στην παράσταση «Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»;

Ο ρόλος που παίζω στην παράσταση είναι ο Δήμαρχος της πόλης των Που, Αυγούστος Μέι Πού, που είναι ο κύριος αντίπαλος και πολέμιος του Γκριντς κατά την διάρκεια της παράστασης.

Δήμαρχος Μέι πού Στον Κλέφτη των Χριστουγέννων

Δ.Μ Το έργο το έχει ξανανεβάσει το θέατρο Σαλαμίνας και είχες παίξει και τότε τον  Δήμαρχο σωστά; Πες μας τις διαφορές των δύο παραστάσεων.

Ο Κλέφτης των Χριστουγέννων το 2019 ήταν η πρώτη μου δουλειά με το Θέατρο Σαλαμίνας και να που 3 χρόνια μετά ξανά ανεβαίνει το ίδιο έργο.
Καθε παράσταση είναι βέβαια διαφορετική απο την αλλη ακόμα και αν πρόκειται για το ίδιο έργο. Στην περίπτωση του Κλέφτη των Χριστουγέννων οι κύριες διαφορές μεταξύ των δύο παραστάσεων είναι αρχικά η διανομή, καθώς τους ρόλους έχουν αναλάβει νέα μέλη του θεάτρου Σαλαμίνας. Επίσης έχουν προστεθεί νέοι διάλογοι, ένα νέο τραγούδι και ένα ανανεωμένο σκηνικό. Φυσικά η κυρία και πρωταρχική διαφορά είναι πως το έργο παρουσιάζεται στον ολοκαίνουργιο χώρο μας που μπορεί να φιλοξενήσει ακόμα περισσότερο κοινό από ότι ο προηγούμενος.

Δ.Μ Ποια κοινά ή διαφορές έχεις με τον ρόλο σου στην προσωπική σου ζωή;

Εγώ και ο Δήμαρχος Μέι είμαστε 2 εντελώς διαφορετικά όντα, 2 άλλοι κόσμο με 
κανέναν κοινό παράγοντα.
Όντας ένα παιδί που έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού - bullying, είναι πολύ περίεργο να υποδύεσαι έναν χαρακτήρα που έχει τον ρόλο του θύτη. Βλέπεις και την άλλη όψη του νομίσματος και κατανοείς πως για να ασκήσεις bullying σε κάποιον άλλο άνθρωπο είτε λόγο εμφάνισής ή εθνικότητας ή σεξουαλικού προσανατολισμού ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, το πρόβλημα το έχεις εσύ βαθιά μέσα σου.
Ο Δήμαρχος Μέι είναι ένας χαρακτήρας δεσποτικός, απόλυτος και υλιστής, χαρακτηριστικά που απέχουν πολύ από τον δικό μου χαρακτήρα.

Δ.Μ Πόσο σε έχει επηρεάσει το θέατρο στη ζωή σου;

Το θέατρο τα τελευταία 3 χρόνια είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η καθημερινότητα μου, οι πρόβες, οι παραστάσεις, οι αναγνώσεις καθώς και η προσωπική μελέτη και εμβάθυνση στους χαρακτήρες που έχω κληθεί να ενσαρκώσω είναι ένα τεράστιο κομμάτι της καθημερινότητας μου, πιάνω συχνά τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί τις ατάκες των ρόλων μου σε καθημερινές καταστάσεις. Οπότε μπορώ να πω με σιγουριά πως το θέατρο με έχει επηρεάσει και με επηρέαζει
διαρκώς στην ζωή μου.

Δ.Μ Στην παράσταση βλέπουμε θέματα που έχουν να κάνουν με τη φιλία, την αγάπη, τον καταναλωτισμό, τον εκφοβισμό. Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε μέσα από αυτά στους θεατές;

Το εργο αυτό είναι ένα μοναδικό παραμύθι που έχει πολλά μηνύματα κρυμμένα πίσω από την κύρια θεματολογία του. Εγώ θα σταθω σε 2, τον υπερκαταναλωτισμο και τον εκφοβισμό. Σε αυτή την μικρη πόλη των ΠΟΥ, που βρίσκεται μέσα σε μια 
χιονονιφάδα στην άκρη του ουρανού αντικατοπτρίζονται ξεκάθαρα οι υπερκαταναλωτικές τάσεις του ανθρώπου, τάσεις που μας έχουν οδηγήσει σε πολλαπλές περιβαλλοντικές και οικονομικές κρίσεις, δυο εκ των οποίων ζούμε 
σήμερα. Ο Γκριντς μας μαθαίνει πως όσα δώρα - αγαθά και αν αγοράσουμε ένα τεράστιο ποσοστό από αυτό λίγο καιρό αργότερα καταλήγει στα σκουπίδια δημιουργώντας βουνά από άχρηστα αντικείμενα τα οποία αγοράσαμε απλά και μόνο για να ικανοποιήσουμε στιγμιαία την ανάγκη μας για κατανάλωση και για υλικά αγαθά. Από την άλλη το θέμα του εκφοβισμού είναι ξεκάθαρο. Εκφοβίζοντας ένα παιδί με οποιονδήποτε τρόπο, δημιουργείς έναν εν δύναμη θύτη στο μέλλον, 
δημιουργείς έναν μελλοντικό ενήλικο με πολλά προβλήματα και κυρίως αφαιρείς την αθωότητα και την παιδικότητα ενός ατόμου. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να είναι πιο ευγενικά με τα υπόλοιπα παιδιά, να μην κοροϊδεύουνε αυτο που εμείς η
εκεινα βλέπουν διαφορετικό η παράξενο. Και κυρίως να τους δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα. Τα παιδιά μας είναι οι καθρέφτες της συμπεριφοράς μας. Εγώ λέω αφού δούμε την παράσταση ας κάτσουμε να σκεφτούμε λιγάκι, ας δώσουμε λίγο βάση σε αυτά τα θέματα που θίγει. Κάτι ίσως να πάρουμε από αυτό.

Αστυνομικός επιθεωρητής από το έργο Το Μπαούλο τη Μαρου-SOS των Κατερίνα Γκουρογιάννη & Στέλλα Κουρμούλη


Δ.Μ Ποιο πιστεύεις είναι το μέλλον του θεάτρου στη Σαλαμίνα;

Η Σαλαμίνια είχε ήδη μια αξιοσέβαστη θεατρική πορεία μέχρι σήμερα, αλλά πιστεύω πως σήμερα στην εποχή μετά την καραντίνα έχει αυξηθεί το θεατρόφιλο κοινό. Στην Σαλαμίνα υπαρχουν θεατρικές ομάδες, ένα καλοκαιρινό ανοιχτό θέατρο και ο νέος θεατρικός χώρος του Θεάτρου Σαλαμίνας, πιστεύω πως με όλες αυτές τις πολιτιστικές εστίες θα αυξηθούν και οι ευκαιρίες του κοινού να παρακολουθήσει θέατρο. Είμαι πολύ αισιόδοξος για την θεατρική πορεία της Σαλαμίνας!!

Καλή επιτυχία και σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη

Αντιστοιχισμένο περιεχόμενο

Συνεργαζόμενα Blogs