1. Ποια ήταν η βασική πηγή έμπνευσής σας για τη σκηνογραφία και τα κοστούμια του έργου "Απόπειρες Ζωής";
Η βασική πηγή έμπνευσής μου είναι φυσικά το ομώνυμο πρωτότυπο θεατρικό έργο του Στέφανου Καρυδάκη. Την πρώτη φορά που διάβασα το κείμενο, με άγγιξε ουσιαστικά, αλλά ταυτόχρονα με ταξίδεψε. Η ηρωίδα και το κείμενο έχουν μια σφοδρότητα μέσα τους, πίσω από τις λέξεις τα νοήματα είναι δυνατά και πανανθρώπινα. Αμέσως ξεκίνησα να πλάθω, αρχικά νοητά, τα σκηνικά και τα κουστούμια της παράστασης
2. Πώς διαμορφώσατε τα κοστούμια ώστε να αντικατοπτρίζουν τους χαρακτήρες και το θέμα του έργου;
Το έργο διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή και παράλληλα είναι διαχρονικό, επομένως τα κοστούμια έπρεπε να συμβαδίζουν με αυτή τη γενική ιδέα. Η ηρωίδα περνάει από τη νεανική-εφηβική ηλικία στην πιο ώριμη και τέλος στην τρίτη ηλικία. Στην αρχή της ζωής της, τα κοστούμια εκπνέουν μια αθωότητα, στην πορεία έναν πηγαίο κομψό αισθησιασμό και τέλος μια απλότητα, σε συνδυασμό με κομψότητα
3. Πώς συνδυάσατε τη σκηνογραφία και τα κοστούμια για να δημιουργήσετε μια ολοκληρωμένη αισθητική εμπειρία για το κοινό;
Τα σκηνικά έχουν μια μίνιμαλ, γεωμετρική και αρχιτεκτονική μορφολογία. Μέλημά μου ήταν τα σκηνικά να συνάδουν με τα ρούχα σε ύφος, αλλά και χρωματικά, ώστε να επιτευχθεί ένα άρτιο και αρμονικό, συνολικά, αισθητικό αποτέλεσμα. Παράλληλα, υπάρχει ένας συνδυασμός στοιχείων ρετρό, με μια γενικευμένη σύγχρονη, εξπρεσιονιστική αισθητική. Οι έντονοι χρωματισμοί του κόκκινου, κίτρινου και οι διάφανες-ημίλευκες επιφάνειες στις οποίες αντανακλούν οι μπλε-κίτρινοι φωτισμοί συνθέτουν ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα.
4. Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις στη διπλή σας ιδιότητα ως σκηνογράφου και ενδυματολόγου για την παράσταση;
Η μεγαλύτερη πρόκληση, όσον αφορά τα σκηνικά, ήταν η αξιοποίηση του χώρου μιας μεγάλης σκηνής, όπως αυτής του θεάτρου Αλκμήνη. Επίσης, πρόκληση ήταν οι γρήγορες εναλλαγές ανάμεσα στις σκηνές του έργου, όπου τα ρούχα πρέπει να είναι εύκολα, π.χ. χωρίς φερμουάρ και περιττά κουμπώματα, ώστε οι ηθοποιοί να μπορούν να αλλάζουν πολύ γρήγορα.
5. Η εκπαίδευσή σας σε πολλούς τομείς της τέχνης, όπως ζωγραφική, χαρακτική και γλυπτική, πώς επηρέασε τις επιλογές σας στα κοστούμια και τα σκηνικά;
Σίγουρα, η εκπαίδευση και η ενασχόληση μου με αυτούς τους τομείς της τέχνης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο τόσο στο κατά μέρους, όσο και στο αθροιστικό αποτέλεσμα. Κατά κάποιο τρόπο, ολόκληρη η θεατρική σκηνή λειτουργεί σαν εικαστική εγκατάσταση (installation). Όμως, οφείλω να αναφέρω ότι είχα και εξαιρετική καθηγήτρια στη σκηνογραφία, κατά τη φοίτησή μου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, την κα Λίλη Πεζανού, η οποία με μύησε σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο.
6. Πώς αντανακλώνται οι σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στη σκηνογραφική και ενδυματολογική σας δουλειά για το έργο;
Νομίζω πως το συνολικό μου έργο, κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής μου πορείας, έχει στοιχεία έντονα επηρεασμένα από τις σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Στην προκειμένη περίπτωση, το εννοιολογικό όραμά μου όφειλε να συμβαδίζει με αυτό του σκηνοθέτη Στέφανου Καρυδάκη. Η ηρωίδα είναι μια σύγχρονη γυναίκα που έχει ν´ αντιμετωπίσει τον εαυτό της, το άλλο φύλο, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία μέσα από ένα πρίσμα παγιωμένων, στερεοτυπικών αντιλήψεων που της επιβάλλουν έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, από τον οποίο η ίδια προσπαθεί να απελευθερωθεί.
7. Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς για την ενσωμάτωση των σκηνικών και των κοστουμιών στο σύνολο της παράστασης;
Η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική, υπήρξε μια ζύμωση απόψεων, μέσα από αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση. Με το Στέφανο μας συνδέει μια φιλία που μετράει χρόνια και μάλιστα μια σχέση δασκάλου-μαθήτριας, όταν στα νεανικά μου χρόνια είχα αναζητήσει εργαστήριο σκηνογραφίας και ο Στέφανος με τη δυναμική και την προσωπικότητά του με μετέφερε στον κόσμο της υποκριτικής, στο θεατρικό εργαστήρι του Πανεπιστημίου Πειραιά. Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι νέες γνωριμίες με τις πολυτάλαντες ηθοποιούς του έργου, την Αναστασία Τσώμου, την Κωνσταντίνα Σιλεβρή και την Αναστασία Μπέλλου, τις οποίες εκτιμώ πολύ και με τις οποίες είχαμε άριστη συνεργασία. Σεβάστηκα τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, ειδικά όσον αφορά τα κοστούμια, μέσα στα οποία ο ηθοποιός πρέπει πάντοτε, θεωρώ, να νιώθει άνετα επί σκηνής.
8. Ποια στοιχεία προσπαθήσατε να τονίσετε στα κοστούμια για να ενισχύσετε το μήνυμα και την ατμόσφαιρα του έργου;
Τα κοστούμια διαφοροποιήθηκαν ανάλογα με τις απαιτήσεις της εκάστοτε σκηνής. Για παράδειγμα, στην σκηνή αποχώρησης της Κωνσταντίνας Σιλεβρή, η οποία υποδύεται την ηρωίδα στην πιο ώριμη ηλικία της, όταν πια εκείνη εξοικειώνεται με το τέλος της νεότητάς της, σκέφτηκα ότι θα ήταν όμορφο να σχεδιάσω και να ράψω από την αρχή ένα φόρεμα-πανωφόρι, διότι ήθελα να είναι εκθαμβωτική, φορώντας ένα πολύ ιδιαίτερο ρούχο για την συγκεκριμένη περίσταση.
9. Τι σημαίνει για εσάς να εργάζεστε ταυτόχρονα ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος σε μια παράσταση; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και οι δυσκολίες;
Η ταυτόχρονη ενασχόλησή μου ως σκηνογράφου και ενδυματολόγου είναι αρκετά απαιτητική, αλλά από την άλλη, νιώθω ότι είναι διπλή η ικανοποίηση που εισπράττω στο τέλος, γιατί το όραμά μου για κάθε θεατρική παράσταση μετουσιώνεται στο θεμιτό συνολικό οπτικό αποτέλεσμα, μέσω φροντίδας και σκληρής δουλειάς.
10. Τι θα θέλατε να νιώσει το κοινό βλέποντας τη σκηνογραφία και τα κοστούμια που δημιουργήσατε;
Επιθυμία μου είναι να μπει το κοινό στον μαγικό κόσμο του έργου «Απόπειρες Ζωής», να μεταφερθεί νοητά πάνω στη σκηνή, μέσω της ενσυναίσθησης να κατανοήσει την ηρωίδα και να ζήσει στιγμές συγκίνησης!
Σας ευχαριστούμε θερμά για τον χρόνο και τις σκέψεις σας. Είμαι σίγουρος/η ότι η δουλειά σας θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους θεατές, ενώ η συμβολή σας στο έργο 'ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΖΩΗΣ' θα αφήσει το δικό της ξεχωριστό αποτύπωμα. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στα μελλοντικά σας εγχειρήματα και ανυπομονούμε να παρακολουθήσουμε τις επόμενες δημιουργίες σας!
«ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΖΩΗΣ» του Στέφανου Καρυδάκη από 29 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αλκμήνη και κάθε Παρασκευή στις 6:30 μ.μ
Κλείστε την θέση σας πατώντας ΕΔΩ
