Σίγουρα θα έχετε ακούσει παρατσούκλια μεγάλων πόλεων, χωρίς όμως να ξέρετε το γιατί. Γιατί ας πούμε η ...
Νέα Υόρκη λέγεται «Μεγάλο μήλο» ή γιατί η Ρώμη λέγεται «Αιώνια πόλη».
Νέα Υόρκη λέγεται «Μεγάλο μήλο» ή γιατί η Ρώμη λέγεται «Αιώνια πόλη».
Μερικά είναι ξεκάθαρα, όπως εκείνο του Άμστερνταμ, που ονομάζεται «Βενετία του Βορρά». Όμως υπάρχουν πολλά που το νόημα δεν είναι ξεκάθαρο και μερικές από τις ιστορίες είναι πολύ ενδιαφέρουσες...
Νέα Υόρκη – Μεγάλο Μήλο
H ιστορία ότι το παρατσούκλι προέρχεται από την μαντάμ Εύα, που ήταν ιδιοκτήτρια του πιο γνωστού οίκου ανοχής της πόλης, είναι ψεύτικη. Στην πραγματικότητα, το παρατσούκλι μεγάλο μήλο προέρχεται από τις ιπποδρομίες που γίνονταν στην Νέα Υόρκη την δεκαετία του ’20. Ο αρθρογράφος John Fitz Gerald, σε ένα ταξίδι του στην Νέα Ορλεάνη, άκουσε μερικούς αφροαμερικανούς που εργάζονταν σε στάβλο να λένε ότι θα ταξιδέψουν στο «μεγάλο μήλο». Τότε οι ιπποδρομίες που γίνονταν στην Νέα Υόρκη ήταν οι μεγαλύτερες και οι πιο διάσημες.
Το μήλο προέκυψε σαν τροφή των αλόγων; Ποιος ξέρει. Πάντως ο John Fitz Gerald αναπαρήγαγε το όνομα αυτό στα άρθρα του και από τότε έμεινε. Δεν χρησιμοποιήθηκε ευρέως μέχρι την δεκαετία του ’70, όταν και οι αρχές της πόλης άρχισαν να το χρησιμοποιούν για τουριστικούς λόγους.
Παρίσι – Η πόλη του φωτός
Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά. Το Παρίσι αναφέρεται ως «Η πόλη του φωτός» για δυο λόγους. Πρώτος, για τον τεράστιο ρόλο που έπαιξε στην εποχή του Διαφωτισμού και δεύτερον, γιατί ήταν από τος πρώτες πόλεις παγκοσμίως που υιοθέτησαν την τον φωτισμό των δρόμων του. Και οι δυο είναι επαρκείς εξηγήσεις από μόνες τους.
Φιλαδέλφεια – Η πόλη της αδελφικής αγάπης
Κι εδώ τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Αλλά μπορεί να μην το έχετε συσχετίσει. Η πρώτη πρωτεύουσα των ΗΠΑ, πήρε το παρατσούκλι «Η πόλη της αδελφικής αγάπης», από το ίδιο της το όνομα, αφού σημαίνει ακριβώς αυτό, αδελφική αγάπη. Το όνομα αυτό το έδωσε ο Ουίλιαμ Πεν, από τον οποίο προέρχεται και η ονομασία της πολιτείας Πενσυλβάνια.
Ρώμη – Αιώνια πόλη
Η πανέμορφη πρωτεύουσα της Ιταλίας αποκαλείται και συμβολικά «Αιώνια πόλη». Κι αυτό λόγω των εκατοντάδων μνημείων της αλλά και της προσφοράς που έχει στον παγκόσμιο πολιτισμό, που θα είναι παντοτινή. Λέγεται πως το παρατσούκλι δόθηκε από τους ίδιους τους κατοίκους της, που θεωρούσαν πως ότι και να αλλάξει γύρω τους, η Ρώμη θα παραμείνει «αιώνια».
Σικάγο – Η πόλη των ανέμων
Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Γιατί ναι μεν υπάρχουν δυο εξηγήσεις αλλά καμία δεν είναι 100% ακριβής. Η πρώτη εξήγηση είναι πως τα ρεύματα της τεράστιας Λίμνης του Μίσιγκαν προκαλούν ανέμους, που μπορείς να τους νιώσεις ακόμα και στα στενά της πόλης. Όμως το Σικάγο δεν έχει τους πιο ισχυρούς ανέμους στην χώρα, αφού κατατάσσεται μετά βίας στην 12η θέση.
Η δεύτερη θεωρία μπορεί να είναι σαφής αλλά βασίζεται σε λογοπαίγνιο, που δεν είναι πάντα αξιόπιστο. Στα τέλη του 19ου αιώνα, πολλά πολιτικά συνέδρια λάμβαναν χώρα στην πόλη. Οι πολιτικοί συνήθιζαν να υπερηφανεύονται υπερβολικά για το έργο τους και τον εαυτό τους μιλώντας ακατάπαυστα. Ο κόσμος τους αποκαλούσε «windy» (εξού και το «The Windy City»), που σημαίνει πολυλογάς και πομπώδης.
Βουκουρέστι – Το μικρό Παρίσι
Λογικά είναι κολακευτικό να σε παρομοιάζουν με το Παρίσι. Έτσι δεν είναι; Για την ακρίβεια το Βουκουρέστι κέρδισε αυτό το προσωνύμιο για καλούς λόγους αλλά σε μια ταραχώδη περίοδο, κατά την οποία πολλές πόλεις σε γειτονικές χώρες προσπαθούσαν να αναγεννηθούν από τα συντρίμμια τους. Το Βουκουρέστι, μεταξύ των δυο παγκόσμιων Πολέμων, έμοιαζε σαν μια όαση ομορφιάς, με τα άθικτα επιβλητικά κτίριά του, το πλούσιο κέντρο του και την επίσης πάμπλουτη ελίτ του. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έπληξε την πόλη όσο και ολόκληρη την χώρα.
Δουβλίνο - Η πόλη του «πανηγυριού»
Η πρόελευση της λέξης δεν πάει στους εορτασμούς, ούτε σε κάτι προσβλητικό, αλλά περισσότερο στο πανηγύρι, ως υπαίθρια αγορά, δηλαδή την εμποροπανήγυρη. Οι Δουβλινέζοι είναι γνωστό ότι αγαπούν το ποτό και συγχρόνως λατρεύουν να τραγουδούν. Το διάσημο τραγούδι «Molly Malone» (που είναι γνωστό και ως «Cockles and Mussels»), ξεκινάει με τον εξής στίχο: In Dublin’s fair city…
Το τραγούδι ήταν πάντα δημοφιλές στους Ιρλανδούς και ιδιαίτερα στους Δουβλινέζους, καθώς μιλάει για μια κοπέλα που πουλούσε ψάρια στους δρόμους του Δουβλίνου, την Molly Malone, η οποία πέθανε από έναν παράξενο πυρετό. Από τότε το πνεύμα της στοιχειώνει τους δρόμους της πόλης. Το άγαλμα κοσμεί την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας εδώ και 30 χρόνια, με το τραγούδι να θεωρείται ως ο ανεπίσημος ύμνος του Δουβλίνου.
Βομβάη – Η πόλη των Ονείρων
Η φτώχεια στην Ινδία είναι κάτι σύνηθες και δυστυχώς γνωστό. Για τους Ινδούς η Βομβάη, είναι η πιο πλούσια πόλη, το οικονομικό κέντρο της χώρας, όπου κάποιος μπορεί να πετύχει και να κάνει όλα τα όνειρα του πραγματικότητα. Λένε πως δύσκολα θα βρεις Ινδούς σε κάποιο μέρος του κόσμου που κατάγονται από την Βομβάη, αφού οι περισσότεροι μένουν εκεί. Ο λόγος που έχει αυτό παρατσούκλι λοιπόν, είναι ότι είναι η πόλη που μπορεί να μετατρέψει τα όνειρά των ανθρώπων σε πραγματικότητα. Στην τοπική διάλεκτο, μεταφράζεται ως «Mayanagri».