Το Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας/ΙΚΕ - Χατζηπατέρειο κέντρο αποκατάστασης παιδιών/Κ.Α.Σ.Π έχει στόχο ...
να κάνει πιο λειτουργική τη ζωή των παιδιών
να κάνει πιο λειτουργική τη ζωή των παιδιών
που αντιμετωπίζουν κινητικά και νοητικά προβλήματα όπως σε περιπτώσεις εγκεφαλικής παράλυσης και άλλων συνδρόμων. Εποπτεύεται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Το Κέντρο παρέχει φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, προσχολική ειδική αγωγή και εκπαίδευση σε περίπου 100 παιδιά ετησίως, από την Αθήνα και την επαρχία, με σκοπό την αντιμετώπιση των κινητικών, νοητικών συναισθηματικών και κοινωνικών αναγκών τους, στους δε γονείς παρέχεται συμβουλευτική στήριξη.
Για παιδιά που ζουν στην επαρχία και δεν έχουν πρόσβαση σε εξειδικευμένα Κέντρα, λειτουργεί το πρόγραμμα τηλε-υποστήριξης. Μέσω Η/Υ επιτυγχάνεται οπτική και ακουστική επικοινωνία με το επιστημονικό προσωπικό και έτσι, παιδιά και γονείς έχουν άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες του Κέντρου.
Στις εγκαταστάσεις του Κέντρου, λειτουργεί Ξενώνας πέντε ανεξάρτητων δωματίων, που καλύπτει τις ανάγκες φιλοξενίας οικογενειών, που ζουν στην Επαρχία και αναζητούν λύσεις σε θέματα αποκατάστασης των παιδιών τους.
Ειδικοί παιδαγωγοί, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές του «Χατζηπατέρειου» μιλώντας για την εμπειρία τους με τα παιδιά αναφέρουν ότι κάθε κατάκτηση των παιδιών τους κάνει υπερήφανους.
«Πράσινο, καφέ, μπλε, κόκκινο, γκρι, κίτρινο», είναι τα χρώματα που μας είπε ο 5χρονος Δημήτρης, δείχνοντας μας έναν προς έναν τους αγαπημένους του μαρκαδόρους. Ο Δημήτρης είναι ένα από τα 70 παιδιά που φοιτούν στο Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας «Χατζηπατέρειον». Έχει εγκεφαλική παράλυση και στο Χατζηπατέρειο μαθαίνει να είναι λειτουργικός και ανεξάρτητος.
Μετρά μέχρι το 100 και ξέρει αγγλικά», αναφέρει η Όλγα Λεβέντη μια από τις εργαζόμενες στο ίδρυμα.
Η Ειρήνη Ορφανού, ειδική παιδαγωγός η οποία δουλεύει στο ΙΚΕ από το 2005 έχει στην τάξη της έχει παιδιά από την Ελλάδα και άλλες χώρες, παιδιά προσφύγων και ρομά. Ο 7χρονος Αχμέτ από την Συρία προσπαθεί να γίνει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος κατά την ολιγόλεπτη επίσκεψη μας. Επειδή η δασκάλα του είναι μακριά τραβά το καρότσι της μικρής Πρέις από την Νιγηρία. Όταν η κυρία του έρχεται κοντά του για να τον ηρεμήσει της τραβά απαλά την μπλούζα της, «Μεταφέρουμε την αγάπη εδώ. Ο Αχμέτ αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά μου θέλουν να νιώσουν την ασφάλεια, θέλουν να νιώθουν ένα χέρι να τους προστατεύει», λέει χαρακτηριστικά και στην συνέχεια απαντά στην ερώτηση μας πως είναι εύκολη η επικοινωνία με παιδιά από διαφορετικές χώρες, που προφανώς στο σπίτι έχουν άλλα ακούσματα, για να απαντήσει, «Σίγουρα είναι ένα θέμα αυτό αλλά από την άλλη η αγάπη, η προσοχή και η φροντίδα «ξεκλειδώνει» τους κώδικες επικοινωνίας.
