Η ύπαρξη ενός ποταμού με βραστό νερό στη ζούγκλα του Αμαζονίου είναι ένας παλιός ινδιάνικος μύθος. ...
Ο Andres Ruzo, ένας περουβιανός επιστήμονας, άκουσε πάμπολλες ιστορίες γι 'αυτό ως παιδί.
Ο Andres Ruzo, ένας περουβιανός επιστήμονας, άκουσε πάμπολλες ιστορίες γι 'αυτό ως παιδί.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτός ο μύθος θεωρήθηκε παράλογος για μεγάλο αριθμό ερευνητών και πολλές κυβερνήσεις αγνόησαν το γεγονός και δεν δίνανε έγκριση για ερευνητικές ομάδες.
Ο Ruzo όμως μεγάλωσε και αποφάσισε να αποδείξει ότι ο μύθος είναι αληθινός.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, οι ντόπιοι γνώριζαν ήδη τον ποταμό και χρησιμοποίησαν τον ατμό του για να μαγειρεύουν και να πλένονται στα ζεστά νερά. Λέει ότι η υπόθεση μπορεί να εξηγηθεί απλά: η Γη έχει ζεστό νερό που τρέχει μέσα από τις ρωγμές της και όταν φτάσουν στην επιφάνεια, παράγουν πύργους ατμού, θερμές πηγές και, φυσικά, βραστούς ποταμούς.
Πώς μπορεί να υπάρχει ένας βραστός ποταμός στον Αμαζόνιο
Σε μια έκθεση σε ιστοσελίδα του BBC World, ο Ruzo εξηγεί ότι, όταν μπήκε στη ζούγκλα και διήνυσε πάνω από 700 χλμ από το πλησιέστερο ηφαιστειακό κέντρο, βρήκε τελικά ένα ποτάμι του οποίου η μέση θερμοκρασία του νερού έφθανε τους 86 βαθμούς Κελσίου.
