Συγκλονίζει Βιετναμέζα θύμα σωματεμπορίας, η οποία πουλήθηκε στα 12 της ως σκλάβα του σeξ και επέστρεψε σπίτι της μετά από 30 ολόκληρα χρόνια. ...
Εδώ και έναν χρόνο, το σπίτι της οικογένειας του 69χρονου Ha Van Hoat στη βόρεια επαρχία του Βιετνάμ, Phu Tho, «πλημμυρίζει» καθημερινά από γέλια και χαρές, μετά από 30 ολόκληρα χρόνια.
Η κόρη του, η 43χρονη Ha Thi Chien έσμιξε ξανά μαζί τους, αφού είχε πέσει θύμα σωματεμπορίας μόλις στα 12 της χρόνια, με αποτέλεσμα να πουληθεί ως «σκλάβα του σeξ» στην Κίνα.
Η οικογένεια του Hoat είναι φτωχή. Ο ίδιος περπατά με τη βοήθεια ενός μπαστουνιού λόγω προβλήματος στο δεξί του πόδι, ενώ η σύζυγός του είναι καθηλωμένη στο κρεβάτι έπειτα από ένα εγκεφαλικό, το οποίο την άφησε παράλυτη.
Αυτά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση ωστόσο να μετριάσουν την ανείπωτη χαρά τους που μπορούν να αγκαλιάσουν ξανά την κόρη τους.
Από την πλευρά της, η Chien, αφού ταΐζει τις χήνες της οικογένειας, επιστρέφει στο ξύλινο σπίτι τους στην κορυφή του λόφου, το οποίο χτίστηκε με τη βοήθεια του κράτους και φροντίζει τους γονείς της.
Παρά τις δυσκολίες και τη φτώχεια, είναι πιο ευτυχισμένη από ποτέ
Ήταν στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, όταν εξαπατήθηκε από έναν γνωστό της οικογένειας που την προσκάλεσε στην Κίνα, μόνο και μόνο για να την πουλήσει αμέσως σε μια οικογένεια μόλις διέσχισαν τα σύνορα.
«Με εξανάγκασαν να γίνω εργάτρια του σeξ. Ήταν πολύ ταπεινωτικό. Προσπάθησα να δραπετεύσω πολλές φορές, αλλά απέτυχα αφού με φύλαγαν καλά. Όταν με έπιαναν με βασάνιζαν με μαστίγια και πονούσα φρικτά», εξομολογείται.
Τρέμει ολόκληρη όταν ο εφιάλτης «ξυπνά» στο μυαλό της, αναβιώνοντας όλα όσα πέρασε.
Τα χρόνια περνούσαν βασανιστικά, με αποτέλεσμα το όνειρο της ελευθερίας και της επιστροφής στην πατρίδα της να μοιάζει άπιαστο.
Ποτίζοντας ωστόσο το δέντρο της προσμονής με ελπίδα, δεν έπαψε ποτέ μέσα της να πιστεύει.
Την αρχή του 2020, εκμεταλλευόμενη το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού στην Κίνα, κατάφερε να ξεφύγει από τους δυνάστες της και να επιστρέψει επιτέλους στο Βιετνάμ.
«Εγώ και μία ακόμη γυναίκα από την επαρχία Ninh Binh που μόλις είχε πουληθεί, βρήκαμε έναν τρόπο να ξεφύγουμε. Φοβήθηκα αρχικά, αλλά αυτό το κορίτσι μού έδωσε δύναμη, λέγοντάς μου: "Θα πεθάνουμε ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί και θα προτιμούσα να πεθάνω προσπαθώντας να γυρίσω πίσω στο σπίτι του". Συγκέντρωσα όλο το θάρρος που μπορούσα και φύγαμε από εκεί μαζί. Καταφέραμε να επιστρέψουμε στο Βιετνάμ μετά από πέντε ημέρες διασχίζοντας ένα δάσος», εξομολογείται προκαλώντας ανατριχίλα.
Όταν η Chien έφτασε στο Βιετνάμ, οι συνοριοφύλακες τής έδωσαν φαγητό και κάποια χρήματα, ενώ την πήγαν σε έναν σταθμό λεωφορείων για να επιστρέψει στο Phu Tho. Έχοντας να μιλήσει βιετναμέζικα για 30 χρόνια, είχε ξεχάσει τη μητρική της γλώσσα, με αποτέλεσμα να χαθεί στην επαρχία Quang Nam.
Ευτυχώς γι' αυτήν η αστυνομία κατάφερε να επαληθεύσει την ταυτότητά της και τους ισχυρισμούς της, επικοινωνώντας με τις αρχές της επαρχίας Phu Tho. Ήταν πιο κοντά να δει ξανά την οικογένειά της από ποτέ…
Αν και είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων από την αστυνομία και τις τοπικές αρχές, ο Hoat δεν μπορούσε να πιστέψει τα μάτια του όταν την είδε και «πνιγμένος» από συγκίνηση τα μάτια του «πλημμύρισαν» από δάκρυα χαράς.
Η Chien εξομολογείται ότι οι εφιάλτες από την Κίνα την στοιχειώνουν ακόμα στον ύπνο της, ωστόσο οι συγγενείς της ζουν ένα όνειρο μετά την επιστροφή της.
«Όταν η αστυνομία μού είπε ότι η κόρη μου επέστρεψε, γέλασα και σκέφτηκα ότι ήταν απλώς ένα ψέμα μέχρι που οι αστυνομικοί την έφεραν ακριβώς μπροστά στα μάτια μου. Κράτησα τα χέρια της και τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου και σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι μόνο ένα όνειρο¬, ανέφερε ο Hoat.
«Σε αυτήν την ηλικία, δεν περίμενα ποτέ να τη δω ξανά και να την αγκαλιάσω έτσι. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνοριοφύλακες και αξιωματικούς που τη βοήθησαν να επιστρέψει στην οικογένειά της», πρόσθεσε.
Από τη στιγμή που η Chien είχε ξεχάσει τη μητρική της γλώσσα, δεν μπορούσε να του πει τίποτα, ωστόσο δεν χρειάστηκε. Απλά γονάτισε μπροστά του, συγκινώντας όλους όσοι ήταν μπροστά.
«Είναι ένα πραγματικό θαύμα. Είχα την πρόθεση να φτιάξω ένα μικρό τάφο γι' αυτήν στο τέλος του 2020, αν δεν μάθαινα νέα της», εξομολογείται ο Hoat.
Τον τελευταίο χρόνο η Chien μαθαίνει βιετναμέζικα από τον ανιψιό της και μένει στο σπίτι για να φροντίζει τους γονείς της, μεγαλώνοντας δύο κοτόπουλα και δύο βουβάλια.
Σκοπεύει ωστόσο να βρει δουλειά γρήγορα και να βοηθήσει και οικονομικά τους γονείς της, έχοντας παράλληλα μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή.
Την ίδια ώρα, εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες από το Βιετνάμ, την Καμπότζη, το Λάος και τη Μιανμάρ διακινούνται στην Κίνα όπου παντρεύονται άνδρες παρά τη θέλησή τους. Κάποιες ελάχιστες καταλήγουν ευτυχισμένες, ωστόσο οι περισσότερες πέφτουν θύματα κακοποίησης, σeξουαλικής εκμετάλλευσης και καταναγκαστικής εργασίας.
