Οι δείκτες των ρολογιών έδειχναν 14:57, είχε προηγηθεί ένας υπόκωφος θόρυβος που προμήνυε τα όσα μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα θα συνέβαιναν....
Η γη άρχισε να σείεται, το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε, και δεκάδες κτίρια άρχισαν να πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα.
Το Μενίδι είχε χτυπηθεί από τον Εγκέλαδο. Ο σεισμός της Πάρνηθας, εντάσεως 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, άφησε πίσω του 143 νεκρούς, 700 τραυματίες, 40.000 άστεγες οικογένειες και πολλά κατεστραμμένα κτίρια.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη τραγωδία που έπληξε την Αθήνα από την εποχή των πολέμων. Τον πανικό των πρώτων λεπτών διαδέχτηκαν οι απεγνωσμένες προσπάθειες των σωστικών συνεργείων να εντοπίσουν ζωές κάτω από τα χαλάσματα.
Κοντά στους διασώστες της ΕΜΑΚ, συνεργεία από δεκάδες χώρες, που νυχθημερόν έψαχναν για μια ένδειξη ζωής. Και αυτή δεν άργησε να φανεί. Δεκάδες άνθρωποι απεγκλωβίστηκαν σώοι. Δεκάδες ιστορίες που συγκλόνισαν.
Ημέρα μνήμης σήμερα λοιπόν για τα θύματα της τραγωδίας, όχι μόνο για τις οικογένειες που πενθούν, αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα, προκειμένου να αποφευχθούν λάθη και αμέλειες του παρελθόντος.. γιατί μία χώρα που ξεχνάει την ιστορία της είναι καταδικασμένη να την ξαναζήσει.
